Önce resim çizemediğini düşünen Vashti’yi görüyoruz. Boş bir sayfaya arkasını dönmüş oturuyor. Öğretmeni ondan sadece bir nokta yapmasını istiyor ve sonra altına imza atmasını. Ertesi hafta Vashti, çok güzel bir çerçeve içinde, sınıfın duvarında sergilenen noktasını görüyor. Peki Vashti ne düşünüyor biliyor musunuz? “Bu bir saçmalık,” demiyor. Yaptığı noktadan utanmıyor. “Arkadaşlarım ne der,” diye düşünmüyor ve sadece “Bundan daha güzel bir nokta yapabilirim!” diyor. Sonra başlıyor noktalar yapmaya. Sonunu söylemeyeceğim, ama elbette tahmin edersiniz. Vashti artık kendine güveniyor. Çünkü ona inanan biri var. Öğretmeni.
anasinifinda da okuduk biz bunu. Filmi de varmis, Amerikada çok tutulan bir kitapmis. Filmini izlemeyi düşünuyorum
Alıntı yap
Fdmyzc Nickli Üyeden Alıntı
