Ikiz cocuklarda kardeş kıskançlığı

[İkizlerimveben]

Merhaba,
27 aylık ikiz çocuklarım var biri kız biri erkek. 18 aydan beri git gide artan kıskançlık var aralarinda. Özellikle kızım kardeşindeki neredeyse her şeyi ister durumda. Çok uykusu geldiğinde daha da artırıyor bu durumu. Ikiside aynı yaşta olunca ilgi ve ihtiyaçlarıda aynı oluyor, birini birşeyle oyalarken diğerinin istediğini yapmak imkansız gibi çünkü ikiside aynı şeye odaklanıyor ve iki yaşlarını doldurduklarından beri onları oyalamak için yeni şeyler bulmamızı, yeni oyunlar oynamaya çalışmamızı vs anlıyorlar artık ve o anda başlayan çığlıklar bu dikkat dağıtma çabasında şiddetini ciddi bir şekilde arttirarak devam ediyor. Kriz hali öyle büyüyor ki bazen ikiside dakikalarca ağlıyor.
Bir çok yol denedim bir çözüm bulamadim, Adem beyin ikizlerle ilgili konuşmaları yeterli gelmedi durumumuza. Ikiz sahibi annelerin bulduğu çözüm yolları var mı acaba?

[Nalan Erdoğmuş]

merhaba, ikiz bebek sahibi değilim, ama çok isteyen bir anneyim. ikiz yavrularım olmasını çok yürekten istiyorum. zor biliyorum ama iki evladım daha olsun çok istiyorum.
konumuza dönersek, hep kardeşinin elindekileri istiyor demişsiniz. aklıma ikiz olmasa da yavrularının araları çok az olan bir yakınımın yöntemi geldi. belki uyguluyorsunuzdur bilemiyorum ama, eve aldıkları herşeyi her oyuncağı çift alıyorlar ama kesinlikle aynı olacak şekilde. birine pembe diğerine kırmızı değil örneğin ; diş fırçası mı alıcak, ikiside aynı renk aynı desen. veya bebek ikisi de birebir aynı, top iki farklı renk değil, ikiside mavi gibi.. en azından oyuncak çatışmalarınızı azaltabilir, ama bunada bir kazanım olarak bakın, birbirbirlerine bu esnada çok şey öğretiyorlar, kardeş kıskançlığı, kardeşle oyuncakalrı, evdeki eşyaları, anneyi babayı paylaşma, sıra bekleme, hayatta onlara çok gerekecek hasletleri kazandırıyor. mücadelelerine müdahale etmeyin aşırı bir zarar verme yoksa. korumacı davranırsanız sorununuz şekil değiştirerek büyür. biraz daha büyüdüklerinde sıralaşmayı, haz ötelemeyi öğrendiklerinde daha kolay olacak inanın.

[İkizlerimveben]

Nalan hanım cevabınız bir için çok tesekkur ederim, ayni aldığımız oyuncaklar var ama hepsinde mümkün olmuyor bu. Kitaplar, kartlar, sesli oyuncaklar bunlarindan hepsinden ikişer tane almak gercekten zor, hem kulfetli hem ciddi bir kalabalık oluyor evde. Ki zaten bazen hic aklimiza gelmeyecek küçücük bir çöp parçası icin bile benim krizi yaşanıyor evde ��
Sıralı oynamayi öğrendiler simdilerde bu iyi birsey ama bunu cocuklar her zaman uygulayamiyorlar daha çok küçükler. Zamana bırakıp olani yasayayim diyorum ama bir yandan da aglamalar arttikca onlarin psikolojisi çok mu etkilenecek diye korkuyorum. Sonuçta tek cocukta anne inatlasmadigi surece bu tur krizler minimum duzeyde ama bizim evde benim elimde olmayan sebeplerle maksimum ��

[Fadime Yazıcı]

Ikizler için genellikle aynı şeyleri almaktan kaçınilmali diyr biliyorum ben. Onlari tek bir vucuda tek bir beyne sokmak doğru değil. Çünkü her iki se ayrı bir birey. Ve ihtiyaçları, ilgileri, istekleri farklı olacaktır. Aynı şeyler alındığında birinin istek ve ilgi alanı sınır dışı etme olasılığı olabilir. Genellimle baskın olanın istedikleri alınma ihtimali artabilir. Farklı kiyafet, farklı oyuncak farklı kitap daha doğru diye biliyorum. Herkesin ilgi alaka mizacina uygun olan şeyler. Tabi pahalılik açısından degerlendirilince herseyde mümkün olamayabilir, ama.elimizden geldiğince dikkat edilmesi lazim. Birinin otekine yani pasif olanin baskın olana benzetme tehlikesi olusabilir.
Ikizlerin genellikle küçük yaşlarda sıkıntısı olsa da büyüdükçe sefasını surer anneler

[İkizlerimveben]

Teşekkür ederim Fadime hanım, aynı oyuncak alma durumu fazla olmuyor bizde, bazı kesin sıkıntı yasayacagimizi bildigimiz şeylerde aliyoruz. Biri kiz biri erkek olduğu için ayni şekilde giyinme vs de yok. Büyüdükçe rahatlayacagimi bende düşünüyorum ama şu anda benim zorlanmamdan çok onlarin psikolojik gelişimlerinin olumsuz etkilenme korkusu yaşıyorum.

[İkizlerimveben]

Öylesine yazıyorum çözüm aramak değil niyetim sadece rahatlamak. Çünkü biliyorum çözümü yok bunun böyle bişey ikiz annesi olmak; yetememek ve çaresiz kalmak. Kıskançlıklarda hep bu yüzden çünkü ikiside annesinin biricigi olmak istiyor ama annenin iki tane biricigi var ve bunu anlayinca anlama yaşları geldikçe kabullenmekte zorlaniyorlar.
Okudugum onca kitap dinledigim onca program yok arkadaş yavaşla kendini ver sakin dingin onların ruh dünyasına ulaş, birak kendini sende çocuk ol, oyna her anı yaşa onlarla ama ne yaparsan yap yapamadigin tek bisey var ikiz annesiysen bu ikiside hep ayni dönemlerden geçen iki çocuğa ayni anda onlarin istedigi kadar ya da onlara yetecek kadar yetememek. Olmuyor olmuyor... hep biri hüzünlü... an belki bu anlattığım ama bu an öyle yerlesiyorki o minicik kalbe gece uyuturken 40 aylık çocuk oluyor 40 yaşında sanki ve bana anlatiyor kardesimi cok kiskaniyorum sen onu uyuttugun geceler cok üzülüyorum hep benimle yat isyorum, hep benimle oyna istiyorum .... uyutmalarim sirayla bi gece birinin yanida uzaniyorum diger gece öbürünün tek kalan yok babayla degis tokus. Hala ayni odadayiz. Okuduklarimi uyguluyorum yani ama diyorum ya kim yazarsa yazsin boş. .. Adem hocadan bi sürü şey dinledim okudum ve hep içimdeki annenin sesi nasilda biliyor bunlari anne olmadan nasilda anliyor dedim ama cogu zaman o da boş çünkü ne adem hoca ne de içimdeki anne şu ikiz büyütme konusunda bisey söylemiyor. Kimse bilmiyor sanki bu işin sırrını.
Ne yapsam boş hep kiskanacaklar birbirlerinden beni, hep biri oyun oynarken tam odaklandigi anda digeri oyunu bozacak, hep bi oyuncak için evde kiyamet kopacak anne çözüm bulamayacak ikisinide mutlu eden...
Hiç yorum yapmayin hele tek çocuğu olanlar öneride hic bulunmasin. Diyorum ya çözüm aramaya değil sadece icimi döküp rahatlamaya uğradım...

[Sevgi Alem]

2 iz annesi başka birşey sanırım öyle sıradan tek bebekle yaşamaya benzemiyor

[Henna]

Merhabalar. Hiç yorum yapmayın demissiniz ama, ben ikiz annesi olarak degil ikiz teyzesi olarak bir şeyler söylemek istedim.
Biri kız diğeri erkek ikiz yeğenlerim var benim de. 2 yıl bakımlarında yardımcı oldum. Ta ki kendi çocuğum olana kadar. Benim gözlemlediğim en önemli şey şu ki; ne kadar sosyallesir, anne haricinde başka insanlarla ilişki kurarlarsa anneye olan tavırları değişiyor, tabiri caizse her dakka anneye sarmıyorlar. Sizin böyle bir şansınız var mi bilmiyorum ama çevrenizdekilerle ilişki kurmayı ihmal etmeyin. Bizim aile kalabalık belki biraz onun da avantajıyla çocuklar teyze dayı anane dede derken büyüdüler. Ha hic kıskançlık olmadi mi elbette oldu, hala da oluyor, kavgalar falan ama dört duvar arasında olmadıkları için daha kolay tolere edebiliyorlar. Ne ayrı kalabiliyorlar ne de bazen birbirlerine tahammulleri oluyor. Oyun arkadasi olduklarini fark etmeye basladiklarinda daha uyumlu davrnacaklardir. Ki bu zaman dilimine cok az almis. İlk 2 yil en zorlu olan zamanlar. Cunku benliklerinin tavan yaptigi zaman dilimi. Benim kizim da 25 aylik, hicbir seyini paylasmak istemiyor su siralar. Etrafindakilere "benim annem" diyor olmadik yerde. Ne cimrisin falan diyorlar bir şeyini vermek istemeyince, izah etmeye calisiyorum, cunku bu dönemin gecici oldugunu ben biliyorum ama herkes anlamiyor. Aylara gore verdikleri tepkileri bilince onlara yaklasimimiz inanin daha kolay oluyor.
Zor inanın anlıyorum sizi. Allah kolaylık versin herkese.
Benim ablam gezmeyi cok sever, kendini eve kapatmaz mesela. Çocuklar olduktan sonra da bu değişmedi. Cok bunaldığı, onca yardımına koşan insan olduğu halde isyan ettiği zamanlar da oldu ama etrafiyla bağını hic koparmadi. Ecrini alacaksiniz insallah misliyle. Kolayliklar dilerim.