Adem Güneş
Konusu 'Güvenli Bağlanma-Ayrılma' forumundadır ve Lailawaez tarafından başlatılmıştır. Şu anda Bağlansın derken ayıramıyorum bu seferde konusunu okumaktasınız.Konu içeriği kısaca Merhaba arkadaşlar, Benim 34 aylık bir oğlum var, sabahtan akşama kadar hep birlikteyiz, hiç kendi başına oynamıyor, hep beni oyununa katmak istiyor, işim var
Bu konu 899 kez görüntülendi ve 6 yorum aldı ...
Merhaba arkadaşlar,
Benim 34 aylık bir oğlum var, sabahtan akşama kadar hep birlikteyiz, hiç kendi başına oynamıyor, hep beni oyununa katmak istiyor, işim var dediğim zaman oyunu bırakıp yaptığım işleri benimle yapıyor, bazen çok sıkılıyorum ve yoruluyorum, bu normal bir süreç mi yoksa yapmam gereken bir şeyler mi var? Peki normal ise ne zaman ayrılmaya başlar?
Oğlum hala yanımda yatıyor, uyuduktan sonra yatağına koyuyorum gece tekrar yanıma geliyor, benim tek sıkıntım 3 ay önce evimizi bırakıp başka ülkeye geçtik ama elimden geldiği kadar oğlumla ilgilenmeye devam ettim, sadece bazen keşke az bile olsa kendi kendine oynamaya alışsa diye içimden geçiyor...
Konu Hayr tarafından (20.10.2016 Saat 01:15 ) değiştirilmiştir.
Tasinmadan once de boyle miydi cocugunuz? Yeni bir ortama girmis olmanin tedirginligiyle sizi hep yaninda istiyor olabilir mi?Lailawaez Nickli Üyeden Alıntı
Oğlum hala yanımda yatıyor, uyuduktan sonra yatağına koyuyorum gece tekrar yanıma geliyor, benim tek sıkıntım 3 ay önce evimizi bırakıp başka ülkeye geçtik ama elimden geldiği kadar oğlumla ilgilenmeye devam ettim, sadece bazen keşke az bile olsa kendi kendine oynamaya alışsa diye içimden geçiyor...
Merhaba.bağlamak ayırmak sanki kitabi bilgileri tarife uygun deniyormuş gibi anlatmışsınız.bu süreçler hayatin dogallaginda yavrunun gelişimiyle siz üzerinize düşeni yapınca kendiliğinden gerçekleşmez mi.birde sürekli oyun kurmak zorunda hissetmek sizi yormaz mibıraksanız biraz sıkılsa ve sıkıntısını kendi aşmayı öğrense.birde günümüz ailelerinin bence önemli bir sıkıntısı yalnızlık.yavrunuza size nefes aldıracak aile dostlarınızla yavrunuzun vakit geçirmesini sağlasanız yada yaşıtı 1 2 çocukla oyun saati gibi zaman ayarlasanız.belki yavrularimiz ruhsal iniş çıkışlarımıza bu kadar yakından tanıklık etmezler.
Doğduğundan beri biz hep birlikteyiz, bu durum hiç değişmedi, çok nadir babasıyla evde bırakıp çıkıyorum, ya da ikisi yakın yerlere gidip geliyorlar, oynarken hadi sen devam et benim bu işim var deyince ağlıyor ve peşimden geliyor...
merhaba lailawaez, benzer sıkıntıları bizde yaşıyoruz, gün içinde yapılması gereken asgari işler, ilgi alaka oyun bekleyen yavru, sizi çok iyi anlıyorum. sizi bırakıp babayla gidebiliyor olması büyük nimet. belki bu süreyi arttırabilirsiniz. eşiniz biraz yükünüzü hafifletebilir. başka bir önerimde çocuklar oyuna gerçekten doymuyor, 3 saat oynasanızda biraz daha biraz daha diyorlar, oyuna başlamadan süreyi belirtmeniz işinize yarayabilir, saati gösterip uzun çubuk burdan buraya gelene kadar oynayalım, sonra ben yemek yapacağım gibi süreyi belirtip, oyun sırasında ne olursa olsun bölünmesine izin vermezseniz (tlf çalsada, mesaj gelsede.. vs) çocugunuzun irade gelişimine de katkıda bulunmuş olursunuz. çocukla sıkılarak saatlerce oynamak yerine, yarım saat tamamen kendinizi ona bırakarak herşeye kapatarak ve ona vererek oynadığınız bir oyun onu çok daha doyuracaktır. bizimle oynamaya çok alışınca kendi başlarına oynamayı tercih etmiyorlar. eğer kaygı durumu yoksa bunu bi uygulamanızı tavsiye ederim.Doğduğundan beri biz hep birlikteyiz, bu durum hiç değişmedi, çok nadir babasıyla evde bırakıp çıkıyorum, ya da ikisi yakın yerlere gidip geliyorlar, oynarken hadi sen devam et benim bu işim var deyince ağlıyor ve peşimden geliyor...
Yardımlarınız için çok teşekkür ederim arkadaşlar...
Alıntı ile Cevapla