Cocuk tacizi

[Karanfil]

Dun bir haber duydum kanim dondu resmen..biz nerde hata yaptikda boyle insan disi mahluklar cogaldi...ben mahremiyet egitimini uygulamaga calisiyorum ama ne zaman oglumun bir iki adim gerisinde dursam bi adam gelip zorla dokunmaga calisyor cocuga.oglum kendini korumaga cslistikca adam daha da baski yapiyor.ve bunlar ben varken olabiliyor.oglumu gozlemlemek icin bazen arka planda bekliyorum.ben varken bile boyle yapan erkekler ben yokken Allah bilir ne yapar.nasil guvenip cocugu disari salacagiz...hersey yolunda deyin diyor Adem hoca..ama benim umudum kalmadi.bir Gun Adem hocanin ektigi tohumlar yeserecek ama malesef daha cook var....

[Karanfil]

Kardes kavgasi.odev,yemek ,uyku sorunkari...bunlar priblem degil aslinda.bjz bunlari kafamiza takiyoruz ama aci bir gercek varki cocuk tecavuzu her gun artarak gidiyor....

[Sevgi Alem]

Bu konuyu biraz acarmisiniz bir tacizdenmi bahsediyorsunuz @Pedagoji ?

fatma hanım Ülkemiz öyle bir sıkıntılı ki sistemde sıkıntı var çok acil bir aile eğitimlerine ihtiyaç var , Hayvanlarla ilşkisi olan , küçük erkek evlatlarla ilşkisi olan öğretmenlerin bir çok haber okuduk öğretmenlerin kızları taciz etmesi yani toplumda böyle bir müthiş bir sıkıntı var sadece bunlar görünen yüzü binlerce binlerce hadi nerden başlıyalım...sıkıntı çözmeye

[Sabah]

fatma hanım Ülkemiz öyle bir sıkıntılı ki sistemde sıkıntı var çok acil bir aile eğitimlerine ihtiyaç var , Hayvanlarla ilşkisi olan , küçük erkek evlatlarla ilşkisi olan öğretmenlerin bir çok haber okuduk öğretmenlerin kızları taciz etmesi yani toplumda böyle bir müthiş bir sıkıntı var sadece bunlar görünen yüzü binlerce binlerce hadi nerden başlıyalım...sıkıntı çözmeye

Once kendimizden basliyoruz, sonra cocuklarimizdan sonra da gordugumuz her cocuktan..

[Nalan Erdoğmuş]

kendimizden @selo, sonra evimizden ailemizden.burada yazılanları gözlerim dolu dolu okuyorum çoğu zaman, insanlar birbirine yardımcı olmak , bildiği küçücük bir güzelliği bile birine daha ulaştırmak için çırpınıyor adeta. bu forum bile bir başlangıçtır, soru soran da cevaplayanda çok büyük katkı sağlıyor birbirine. şartlar çok zor, evet ama biz büyürkende çok iyi değildi, sadece bu kadar ulu orta değildi, hep bi tacizci, istismara meyilli, şiddet bağımlısı akraba, eş dost ve maalesef öğretmen vardı hayatımızda. kör topal bu günlere geldik, korka korka, kaça kaça, içimize ata ata büyüdük toplumca. şimdi en azından farkındalık arttı, çözümlere ulaşmak kolaylaştı,yardım edecek isimler var. imkanlar var. küçük bi çığ bu, ama büyüyecek, duyarlı insanlar arttıkça, çocuğa saygı artacak, bir gün gelecek çocuğa hakettiği gibi davranana değil davranmayana uzaylı gibi bakılacak. yakın değil belki ama çok uzakta değil. yeterki biz kendimizden başlayalım. çocuğun insan olmasının, aurasının olmasının,tercihleri olmasının normal olduğunu önce biz kabul edelim. şiddet bulaşıcı evet ama iyilik-güzellikte bulaşıcı. evladınızdan pay biçin. deyim yerindeyse ipini koparmış ele avuca sığmayan laf söz dinlemeyen kıran döken bir çocuğa sakin ve sevgiyle tek bir cümleyle canımsın benim diyip kucak açtığınızda karşınızda güneş görmüş kar tanesi gibi eriyivermiyor mu?? hadi diyelim ki evladımız böyle değil, eşimize bir kez sarfettiğimiz içten,sıcak,gerçek sevgi kelimesi ( cümleye bile gerek yok) yüzündeki karanlığı dağıtmıyor mu?

ben taci haberlerini okumuyor dinlemiyorum. ruhumun kalbimin bunlarla sıkılmasını istemiyorum. uzak tutuyorum kendimi. kapatıyorum kendimi bunlara. çünkü yaşama sevincimi kaybetmek yaşam enerjimi bunlarla tüketmek istemiyorum. kaybedince yeniden yakalaması çok zor oluyo çünkü. kendi psikolojimizin koruyucu hekimi olmalıyız, kendimizin ve yavrularımızın.

[sevgi]

kendimizden @selo, sonra evimizden ailemizden.burada yazılanları gözlerim dolu dolu okuyorum çoğu zaman, insanlar birbirine yardımcı olmak , bildiği küçücük bir güzelliği bile birine daha ulaştırmak için çırpınıyor adeta. bu forum bile bir başlangıçtır, soru soran da cevaplayanda çok büyük katkı sağlıyor birbirine. şartlar çok zor, evet ama biz büyürkende çok iyi değildi, sadece bu kadar ulu orta değildi, hep bi tacizci, istismara meyilli, şiddet bağımlısı akraba, eş dost ve maalesef öğretmen vardı hayatımızda. kör topal bu günlere geldik, korka korka, kaça kaça, içimize ata ata büyüdük toplumca. şimdi en azından farkındalık arttı, çözümlere ulaşmak kolaylaştı,yardım edecek isimler var. imkanlar var. küçük bi çığ bu, ama büyüyecek, duyarlı insanlar arttıkça, çocuğa saygı artacak, bir gün gelecek çocuğa hakettiği gibi davranana değil davranmayana uzaylı gibi bakılacak. yakın değil belki ama çok uzakta değil. yeterki biz kendimizden başlayalım. çocuğun insan olmasının, aurasının olmasının,tercihleri olmasının normal olduğunu önce biz kabul edelim. şiddet bulaşıcı evet ama iyilik-güzellikte bulaşıcı. evladınızdan pay biçin. deyim yerindeyse ipini koparmış ele avuca sığmayan laf söz dinlemeyen kıran döken bir çocuğa sakin ve sevgiyle tek bir cümleyle canımsın benim diyip kucak açtığınızda karşınızda güneş görmüş kar tanesi gibi eriyivermiyor mu?? hadi diyelim ki evladımız böyle değil, eşimize bir kez sarfettiğimiz içten,sıcak,gerçek sevgi kelimesi ( cümleye bile gerek yok) yüzündeki karanlığı dağıtmıyor mu?

ben taci haberlerini okumuyor dinlemiyorum. ruhumun kalbimin bunlarla sıkılmasını istemiyorum. uzak tutuyorum kendimi. kapatıyorum kendimi bunlara. çünkü yaşama sevincimi kaybetmek yaşam enerjimi bunlarla tüketmek istemiyorum. kaybedince yeniden yakalaması çok zor oluyo çünkü. kendi psikolojimizin koruyucu hekimi olmalıyız, kendimizin ve yavrularımızın.

Bir ay önceydi sanırım oglumla dışarı çıktık dolaşmaya sitenin arkasında park var oraya giderken parkta bulunan spor aletlerinin orada yol çalışmasında çalışan 5-6 tane koca adamlar dinleniyordu rahatsız oldum annem hadi diğer parka gidelim dedim ama ikna edemedim salıncakta sallandi kaydiraktan kaydi sonra spor aletlerinin olduğu kısma yöneldi annem orada daha sonra oynariz gel bahçede top oynayalim dedim ki tam o sırada adamlardan bir tanesi oğlumu çağırdı gel gel diye ne olduğunu anlamadım dondum sanki gitmedi bana doğru geldi hadi gidelim annem tuttu elimden bahçede top oynadik. Sen tanımadığın bir çocuğu nasil elini uzatarsk gel diyorsun bu çocuk daha 2.5 yasında başkasının çocuğunu sevmek istemek nasil bir duygu anlamıyorum çok zor zamanda bir birey yetiştirmeye çalışıyoruz allah yardımcımız olsun hicbir çocuğun dünyanın hicbir yerinde cani yanmasin

[Sabah]

Bir ay önceydi sanırım oglumla dışarı çıktık dolaşmaya sitenin arkasında park var oraya giderken parkta bulunan spor aletlerinin orada yol çalışmasında çalışan 5-6 tane koca adamlar dinleniyordu rahatsız oldum annem hadi diğer parka gidelim dedim ama ikna edemedim salıncakta sallandi kaydiraktan kaydi sonra spor aletlerinin olduğu kısma yöneldi annem orada daha sonra oynariz gel bahçede top oynayalim dedim ki tam o sırada adamlardan bir tanesi oğlumu çağırdı gel gel diye ne olduğunu anlamadım dondum sanki gitmedi bana doğru geldi hadi gidelim annem tuttu elimden bahçede top oynadik. Sen tanımadığın bir çocuğu nasil elini uzatarsk gel diyorsun bu çocuk daha 2.5 yasında başkasının çocuğunu sevmek istemek nasil bir duygu anlamıyorum çok zor zamanda bir birey yetiştirmeye çalışıyoruz allah yardımcımız olsun hicbir çocuğun dünyanın hicbir yerinde cani yanmasin

Bu tarz fobileri de gelistirmemek lazim bence sevgili Sevgi.. Belki de niyeti saftir bunu bilemeyiz. Bu kaygilari cocuklara bulastirmakta hata aslinda. Boyle boyle iclerinde sisyal yasama karsi guvensizlik gelisebilir cunku.. Iste bu yuzden Adem Hoca mahremiyet egitimi his edindirme seklinde, temel davranis refleksi gelistirme seklinde olmali diyor. Herkesten kacarak korunamayizki..

[sevgi]

Benim oradan gitme amacım kadın olarak rahatsız olmam bakış ve tavirlardan birde üzerine bu yaşanınca durmak istemedim yoksa çocuğumu herhangi birşey için zorlamadim zaten en bastan başka bir parka gitme fikrini söylemiştim ayrıca niyeti kötüydü demiyorum ki sadece oyun oynayan bir çocuğu lakayit bir şekilde çağırmak hoş değil