Esrarengiz Kemancı - Kathy Stinson-Dusan Petricic

[Ayşe Gençer]

Sizde de öyle olur mu? Bazen kızıma aldığım kitapları ondan çok kendime alıyormuşum gibi hissediyorum. Bu da onlardan biri.
Kitaplarımıza artık ihtiyacımız kalmadığında veremeyip kendime saklayacaklarımdan yani

Hayat güzelliklerle doluyken ve hemen de yanı başımızdayken nasıl da görmeden geçip gidiyoruz onu. Anda olmuyoruz ki yaşayalım anı.
Ama çocuklar öyle mi? Çok şükür ki değil! Ben susayım kitap anlatsın...
Hmm bu arada söylemeden geçmeyeyim, görselleri birçok detay ile dolu kitabın kızımla inceleyip, üzerinde konuştuğumuz. Tavsiye ederiz

İşte kitabın içinden, kitabı anlatan bir bölüm:
"Ünlü kemancı Joshua Bell, 2007 yılında bir deneye katılmak üzere paha biçilemez Stradivarius kemanını alıp Washington, D.C.'deki L'Enfant Plaza Metro İstasyonuna gitti. Washington'daki bir gazeteci, dünyanın en iyi kemancısı sıradan bir sokak müzisyeni gibi çalarsa neler olacağını merak etmişti.

Joshua metroda tam 43 dakika boyunca çalarken yanından binin üzerinde insan geçti. Ancak yalnızca yedi kişi bir dakikadan uzun süre durup dinledi. Hiçbir parçanın sonunda, hatta bugüne kadar yazılmış en zor bestelerden birini çaldığında ya da neredeyse 200 yıldır insanları ağlatan o çok ünlü "Ave Maria"dan sonra bile alkışlayan olmadı.

Joshua Bell'i konser salonlarında dinlemek isteyenler en az 100 Dolar verir. Metro istasyonundaki konserinin sonunda ise önündeki keman kutusunda sadece 32.17 Dolar toplanmıştı.

O sırada istasyondan geçen ve durup dinlemek istediği halde duramayanlar da vardı. Joshua Bell'in yanından geçen her çocuk durmak istedi. Ama istisnasız her seferinde büyükler çocuğu çekip götürdüler.

'Esrarengiz Kemancı''daki çocuk gerçek değil. Ama o sabah metro istasyonunda Joshua Bell'i duyan gerçek çocuklardan birinin öyküsünün nasıl olabileceğini anlatıyor."

Ve kitabın arka kapak yazısı

Dylan her şeye dikkat eden bir çocuktu. Annesiyse pek dikkatli sayılmazdı.
Ocak ayının o cuması, diğer günlerden farksız gibiydi, ta ki...
O müzik sesi duyulana dek!Dylan ne kadar uğraştıysa da annesini metro istasyonunda çalan kemancıyı
dinlemeye ikna edemedi. İnsanlar yanından geçip giderken Dylan havada uçuşan
notalara kaptırmıştı kendini. Annesini ikna etmesinin bir yolu var mıydı?
Gerçek bir olaya, dünyaca ünlü müzisyen Joshua Bell'in Washington'daki bir metro
istasyonunda verdiği konsere dayanan zarif bir öykü.
Etraftaki güzellikleri fark edebilmek için gözlerimizi ve
kulaklarımızı açmamız gerektiğini hatırlatıyor.


TD Kanada Çocuk Edebiyatı Ödülü
(Tanıtım Bülteninden)



Sayfa Sayısı: 36

Baskı Yılı: 2016


Dili: Türkçe
Yayınevi: Kuraldışı Yayınları

[Betül]

Merhaba okul.öncesi için acaba tam kaç yaş aralığı uygun bu kitap

[Ayşe Gençer]

Merhaba okul.öncesi için acaba tam kaç yaş aralığı uygun bu kitap

Merhaba sevgili Betül 3-6 yaş diyebiliriz sanırım

[havuçtatlısı]

bu kitapta çok güzel, herşeye dikkat eden bir çocuk resimlerindeki insanların tek tek yapmaya çalıştıkları eylemleri bulmak çok eğlenceli idi, hatta sonraki sayfalarda da devam eden bir hikaye var yani 1 hikaye yerine onlarca insanın her birinin hikayesini hayal edip canlandırıyoruz. ana hikayeden çok dikkat ve odaklanmayı arttıran güzel bir resimleme var. biz çok sevdik ve müziğe de bakış açımız değişti.

harika yine şiddetle tavsiye ederim ben de.