Aile İçi Iletişimde Sesin Önemi

[Betül]

Aile İçi İletişim de Sesin Tonu Önemi

Aile içi iletişimin temel esaslarından bir diğeri de , şüphesiz kullanılan ses tonudur.Farklı yaş gruplarında, farklı karakter ve güçte kişilerinbir arada yaşadığı aile ortamında doğal olarak her ferdin ses tonu bir diğerinden farklıdır.Erkek sesleri kalın ve tok ; hanım sesleriince ve tiz;çocuk sesleri ise gelişim aşamasındadır.

Ses tonunun 'yumuşak' olmasının, iletişime olumlu tesir ettiği bilenen bir gerçektir. Sesin yumuşaklığının ayarlanmaması ,kaba ve kalın bir ses ya da ince ve sinir bozucu bir ses; özellikle çocuklar üzerinde 'ürkütücü'bir etki oluşturur.İnce veya kalın bir ses tonu ile kendisine seslenilen bir çocuk , işittiği sesin ruhunda oluşturduğu ürküntü ile kendisinden beklenen şeyleri yapsa da , yaşadığı o an
, bu çocuğun bilinçaltında ürpertisesi olarak kalır.

Bununla birlikte, bazı ses tonları vardır ki o sesi kullanan kişi çok fark etmese de muhatabının 'sinir uçlarına'dokunur. Eğer aile içinde bir fert,kullandığı ses tonu ile ilgili eleştiriler alıyorsa,muhakkak bu eleştirileri dikkate almalı, sesinin tonunu ona göre yeniden oluşturmaya çalışmalıdır.Ayrıca konuşma sırasında ,kişinin tekdüzekonuşması,sesine ahenk verememesi ya da vurgulamaları yapamadan monoton bir vaziyette konuşuyor oluşu da aile içi iletişimin kalitesini belirleyici bir faktördür.Seste bir ahnek olmadan konuşuyor olması , muhatabı yorar.Bir süre sonrada muhatabın sinirleri gerilebilir ya da konuşmaları takip etme motivasyonunu yitirmesine sebeb olabilir.

Aile içinde ortak bir anlaşmaya varıp, herkes yumuşak bir ses tonu kullanmaya veya başka bir deyişler, herkes sesini 'sıcak bir ses tonu ile süslemeye' gayret edilmelidir.Aile fertleri , birbirinin kullandığı ses tonundan rahatsız oluyorlar ise ,'benliğe'dokunmadan ve kişiyi 'mahçup duruma düşürmeden'bu durum kendisine söylenmelidir.Zira kimse kendi sesinin 'gerçek ' halini duyamayacağı için ,aile içinde fertler birbirlerine bu konuda destek olmalıdır.

[Mina Gül]

Adem hocamı dinlemeye başladığım zaman bu konudan sık sık bahsediyordu, alışmışız tabi langur lungur konuşmaya
Ben de azmettim ses tonumu düzelteceğim diye Oğlum bebekti, bir şey söylüyorum,yok diyorum olmadı tekrar söylüyorum
Neyse sanırım işe yaradı, aynı şeyi ben söyleyince yapıyor, eşim söyleyince yapmıyor, çünkü incitici bir ses tonu kullanıyor, çok çalışması lazım
Böylelikle iletişimin en önemli iki unsurundan birinin ses tonu olduğunu düşünüyorum.
Hocam hep der, sesi rahmetle süslemek gerek, mekanik bir ses değil içeriden gelen yumuşak bir ses, gırtlaktan değil diyaframdan çıkarmak gerek sesleri diye...
Bu konu geçtiğinde hep zihnime eski Osmanlı anneleri gelir, dizilerde canlandırırlar ya hani, her daim huzur veren, her daim tesellici olan bir ses, ilham verici...

[şima]

Adem hocamı dinlemeye başladığım zaman bu konudan sık sık bahsediyordu, alışmışız tabi langur lungur konuşmaya
Ben de azmettim ses tonumu düzelteceğim diye Oğlum bebekti, bir şey söylüyorum,yok diyorum olmadı tekrar söylüyorum
Neyse sanırım işe yaradı, aynı şeyi ben söyleyince yapıyor, eşim söyleyince yapmıyor, çünkü incitici bir ses tonu kullanıyor, çok çalışması lazım
Böylelikle iletişimin en önemli iki unsurundan birinin ses tonu olduğunu düşünüyorum.
Hocam hep der, sesi rahmetle süslemek gerek, mekanik bir ses değil içeriden gelen yumuşak bir ses, gırtlaktan değil diyaframdan çıkarmak gerek sesleri diye...
Bu konu geçtiğinde hep zihnime eski Osmanlı anneleri gelir, dizilerde canlandırırlar ya hani, her daim huzur veren, her daim tesellici olan bir ses, ilham verici...

Merhaba örneğin eşinizle ilgili bir düşünceniz var onu olduğu ile kabul etmek gerekiyor ama istiyorsunki oda daha iyi olsun ve bende kaba incitici konuşduğumu düşünüyorum peki ne yapmak gerekiyor

[Mina Gül]

Adem hocam hep der ya bu programları tek başınıza dinliyorsanız eksik kalır diye...
Eşinize "senin üzerinde bir tek hakkım varsa,o hakkımla da bunu rica ediyorum senden" diyerek bu programları eşinizle birlikte dinlemeye davet edebilirsiniz demişti bir programda...

Ses tonu ve hitabet konusunda Adem hocamı dikkatle takip ediyorum kurduğu cümleler ile yüzündeki ifadenin uyumunu, konuşma hızını...Bazen örnek seslendirmeler de yapıyor... Bir de açıklaması var bu konu ile ilgili onu ekleyeyim...

"Aslında bizler iletişim kurarken sadece sözlerden dizilmiş olan bir iletişim kurmuyoruz. Bazı kelimelerin üstüne vurgu yaparak, bazen de kelimeler arasında bekleme süresini açarak, hızlı ve yavaş konuşarak, Sözlerin üzerine bir de duygu dünyasını giydirmeye, kelimelere ruh vermeye çalışıyoruz. Çünkü, iletişim mekanik olarak iki kişinin arasındaki mesaj alma ve verme şekli değildir.

Mesajlaşma ise anne-baba ve çocuk arasında olmaması gereken bir şeydir. Maalesef çocuklarla konuşurken çok defa komut şeklinde iletişimler kuruluyor. Şöyle ki, ""Kalk oradan. Çekil şuradan. Git şunu getir. Sana demedim mi? Sen ne biçim çocuksun!"" Denildiğin de böylesi kurulan iletişim, kalbe saplanan oklar gibidir. Çocuk bunu rüyasında, kabusun da görür. Ve böylesi bir annenin elinde olmanın ızdırabını belki ruhunda taşır da çok da belli edemez.

Böylesi iletişim kurulan çocuklarda en önemli etken, Alt ıslatma sorunudur.

Çocuk böyle keskin cümleler ile anne-babasının muhatabı oluyor ise, Çocukların ilk kaybettiği şey idrar yollarında kas sistemini kontrol altına alamıyor olmasıdır. Çocuklar çok defa el, yüz, tırnak, ayaklarını istemsiz olarak sağa sola oynatma, burunlarıyla oynama, ağızlarını eğme bükme, suratlarını değişik şekillere getirme, kas hareketleriyle de ruhlarının ezikliğini yüzlerinde görebiliriz.

Anne-babanın durumu ise gerçekten içler acısıdır. Neden, Ergenlik döneminden sonra çocuklarınız yuvalarını kuracaklar ama sizin o tanıdık sesiniz bu sefer onlar tarafından çıkartılacak. ""Anne kaç sefer söyledim sana gelemeyeceğim diyorum daha uzatma işte. Bayramda öbür taraftayız, bu tarafta değiliz. Ne ikide bir söylenip duruyorsun ki"" sözleri size belki kullandığınız kelimelerin karşılığı olarak aynı ses tonunda geri gelebilir. O yüzden çocuklarla konuşurken sesi rahmetle süslemek gerekiyor.

Çocukla kurulacak iletişimde az söz çok mana ifade eder. Çok söz söylemek çocuğu yorar.

Siz çocuğa konuşuyor, anlatıyorsunuz... Bu ne böyle anlat, anlat, sonra da, yüz kere söylüyorum, yüzünde de yine aynı şeyi yapıyor, bu nasıl çocuk diye şikayet ediyorsunuz ya. İşte çocuğun bir insan olarak özümseme ve sindirme mekanizmasının olduğunu, söylenilen kelimelerin yavaş yavaş ruhuna doğru gireceğini bilmemiz gerekiyor.

Çocukla kurulacak iletişimde konuşmayı yapabilmek için aynı seviyede olmak lazım. Koca cüssenizle çocuğun karşısına geçmiş, eliniz arkada duruyor gözlerinizden de onun kalbine doğru bir mesaj verir gibi ürküterek, yahut da bir yere yaslanmış, çocuk karşınızda kuş gibi çaresizce kalmış ve yukardan bakarak iletişim kurmaya çalışıyorsunuz. Böylesi bir iletişim ortamında çocuğun alacağı şey yoktur, sadece sizin karşınızda eziliyordur. Ezmeyin çocuğunuzu… Anaç bir tavuk gibi eğilin, rahmet kanatlarınızı açın, dizlerinizin üzerine çökün, kızınızla, oğlunuzla göz göze gelerek konuşun. Nasıl biliyor musunuz? Hani ilk nişanlandığınız da, evlendiğiniz de içinizde ilk heyecan uyandığı sırada gözleriniz nasıl parlıyordu? Karşı tarafı gördüğünüzde kirpikleriniz nasıl açılıp kapanıyordu, dudaklarınız nasıl tebessüm ediyordu?

İşte çocukla kurulacak iletişimde gözleriniz aynı o enerjiyle dolu, dudaklarınızda o tebessüm olması lazım ki, kullandığınız kelimeler çocuğun içerisine bir kor gibi sıcacık bir şeyler ifade etsin. Çocuk sevildiğini, kabul edildiğini, kelimelerin arkasındaki yatan ruhu da beraberinde kendi ruhunun içerisine alsın.

Yoksa çocuğa bakışlarınız ölü bir balığın gözü gibiyse, bön bön çocuğa bakıyor ve öfke dolu bir şeyle sadece kelimeleri kullanıyorsanız, kullandığınız sözler ne kadar tatlı olursa olsun çocuk onu ruhuna sindirmekte zorluk çekecektir.

Çocuk karşıdaki kişiyi dinlerken iletişimin çok az kısmını sadece sözlerden anlamaya çalışır, geri kalan büyük bir kısmını ise anne-babasının yüzünden okumaya çalışır. Eğer sözleriniz ile yüzünüz arasında bir çelişki var ise, çocuk ""Anneciğim bak resim yaptım, güzel olmuş mu?"" Dedi, siz de: ""Ay ne güzel olmuuşş."" dediniz ama bir bakın halinize donuk bir suratınız var. Keşke hiç cevap vermeseniz bundan daha iyi olur, hiç olmazsa çocuk ""Annem benimle konuşmuyor"" der ve annesini öyle algılar.

O takdirde çocukla kuracağımız iletişimde yüz hareketlerimizin, kaşlarımızın, gözlerimizin kıpırdaması, boynumuzun azıcık kenara doğru yatması, ellerimizi bir yumruk yapıp, sevinçten avuç içimizi vurmamız, ""Evet işte, çok güzel olmuş"" gibi reaksiyon göstermemiz, sözlerimiz ile jestlerimiz, mimiklerimizi bir bütünlük içerisinde vermemiz çocuğun iletişim kurma yeteneğini ve taklidi olarak sizden öğreneceği şeylerin artmasına ve sağlıklı bir ruha sahip olmasına neden olur.

Eğer çocuğa “Sen harikasın” demiş olsanız da, içinizdeki o heyecanı, sinerjiyi, bünyesel bir uyum ile ruhunuza sindiremediğiniz halde bunu yapmaya çalışıyorsanız, çocuk onu da algılar, hem komik olursunuz, hem de çok suni bir anne görünümünün içerisine girersiniz.

Anne-baba olabilmek için ""Hissedebilme yeteneği"" kazanmak oldukça önemli bir şeydir. İçimizde çocuğumuza karşı “Seni seviyorum” diye hitap ederek, dokunduğumuz da, ellerimizin sıcacık, içimiz yanıyor olması lazım ki, gözlerimizden o yanmanın dumanları çıksın.

Annenin çocuğunu hissedebilme yeteneği yok ise, cümleleri mekanik olarak kuruyor, çocuğunu yönlendirerek bir şeyler yapmaya çalışıyor, bir kukla gibi kelimeler ile yukarıdan bağlamış, aşağıda yürütüyor ise çocuk da böylesi kelimelerin şerrinden kurtulmak için anne babasının dediklerini mecburen yapmak zorunda hissediyor ise öylesi bir çocuğun vay haline diyebiliriz.

Çocuk Deyip Geçmeyin Bölüm 61 Kısım 4 - 23 Haziran 2010"

[Hayr]

Okurken hissettim harikasiniz tesekkur ederimmmmm

[Çitlenbik]

Adem hocamı dinlemeye başladığım zaman bu konudan sık sık bahsediyordu, alışmışız tabi langur lungur konuşmaya
Ben de azmettim ses tonumu düzelteceğim diye Oğlum bebekti, bir şey söylüyorum,yok diyorum olmadı tekrar söylüyorum
Neyse sanırım işe yaradı, aynı şeyi ben söyleyince yapıyor, eşim söyleyince yapmıyor, çünkü incitici bir ses tonu kullanıyor, çok çalışması lazım
Böylelikle iletişimin en önemli iki unsurundan birinin ses tonu olduğunu düşünüyorum.
Hocam hep der, sesi rahmetle süslemek gerek, mekanik bir ses değil içeriden gelen yumuşak bir ses, gırtlaktan değil diyaframdan çıkarmak gerek sesleri diye...
Bu konu geçtiğinde hep zihnime eski Osmanlı anneleri gelir, dizilerde canlandırırlar ya hani, her daim huzur veren, her daim tesellici olan bir ses, ilham verici...

‘Annenin sesi’ hayatımı değiştirdi.

Pedagoji okulundan haberdar oldum. İlk dersi buldum ve dinlemeye başladım. Güvenli bağlanmanın en temel şartlarından biri annenin (veya bağ kuracağı kişinin) sesinin nasıl olması gerektiğinden bahsediliyordu. Bunca zamandır yerli yabancı kaynaklar okudum. Böyle bir bilgiye ne rastladım ne duydum. Adem Bey, bu bilginin ayrıntı olduğunu ama önemli olduğunu vurguluyordu. İyi ki de anlatmış. Çook çok değerli bir bilgiydi. Bir ayrıntı bir insanın hayatını değiştirir mi? Derinden etkiler mi? Benimkini çok etkiledi. Kısaca ses tonunun doğal olması gerektiğinden, sakin, kaygısız, kadife gibi olması gerektiğinden bahsediyordu. Mümkünse lütfen Pedagoji Okulu Ders 1’de dinleyin. Böyle bir cümle ile anlatılamaz. Örnekler ve açıklamalarla anlatıldı. Benimseyebilmeniz için dinlemenizi tavsiye ederim.
Dersten sonra sesimin tonuna dikkat ettim. Çok da anormal değildi ( J ) ama doğal olmasına gayret ettiğimde yavaş konuşmam gerekti. Yavaş konuşunca yavaş olmam gerekti. Yavaş olunca bir rahatlık, sakinlik gelmeye başladı. Koşuşturmacam azaldı. Çocuklarla daha sakin konuşmaya başladım. Eşimle daha sakin konuşmaya başladım. Genişlemeye başladım J . En güzel sonucu, herşeyi etkileyen de bu oldu. Genişlemek. Genişleyince kaygı da azalıyor. Artık işte bile daha sakinim.
Bu bilgi için Adem Bey’e çook çok teşekkür ediyorum. İyi ki anlatmışsınız.

[Arda Cansizoglu]

Adem hocanin tavsiye ettigi kitaplardan birisi de sadece bu konu ile ilgilidir..Kemal Sayar in YAVASLA adli kitabi..yavaslamak isteyen herkese..
hizli oldugunu dusunen,hizli konusan,kosusturmaca yasadigini dusunen herkes mutlaka basucu kitabi yapmali..bazen duyduklarimiz,bazen gorduklerimiz degistirir dusuncelerimizi..ama encok okuduklarimizla farkindaligimiz artar diye dusunuyorum..
farkettikce icimize yonelmemiz kolaylasir.. icimize yoneldikce hislerimizi farketmemiz kolaylasir..ve adem hocanin.dedigi gibi davranislarimiz ancak hislerimizi anladikca degisir..cocuklugumuzda edindigimiz kotu hislerden kurtulmak istiyorsak okumamiz sart..
bu yuzden her anlamda okumak insanin zihnini terbiye ediyor,terapi ediyor..
Allah bizleri gercek anne baba eyleye...

[hülya noyan]

Adem hocanin tavsiye ettigi kitaplardan birisi de sadece bu konu ile ilgilidir..Kemal Sayar in YAVASLA adli kitabi..yavaslamak isteyen herkese..
hizli oldugunu dusunen,hizli konusan,kosusturmaca yasadigini dusunen herkes mutlaka basucu kitabi yapmali..bazen duyduklarimiz,bazen gorduklerimiz degistirir dusuncelerimizi..ama encok okuduklarimizla farkindaligimiz artar diye dusunuyorum..
farkettikce icimize yonelmemiz kolaylasir.. icimize yoneldikce hislerimizi farketmemiz kolaylasir..ve adem hocanin.dedigi gibi davranislarimiz ancak hislerimizi anladikca degisir..cocuklugumuzda edindigimiz kotu hislerden kurtulmak istiyorsak okumamiz sart..
bu yuzden her anlamda okumak insanin zihnini terbiye ediyor,terapi ediyor..
Allah bizleri gercek anne baba eyleye...

çocukluğumuzda edindiğimiz kötü hislerden kurtulmak için hangi kitabı okumamız şart?

[Arda Cansizoglu]

Sevgili @Hulya NOYAN var olan hislerimiz bir günde oluşmadığı gibi bir kitapla bir programlada değişmesini beklememek lazım...kendimize biraz zaman vermek busurecte en temel şart bence...insanın kendi içine doğru keşfi duygularının keşfi için ilk basamak sanki..bunu yaparken sürekli yenilenmek ve okumak ve dinlemek...ben başka türlü olabileceğini çok düşünmüyorum..Çocuklar sürekli gelişen ve değişen emanetlerimiz olduğu için bizimde önce eskiden kalan tortulardan kurtulmamız sonrada kendimize sürekli ve hergün bişeyler eklememiz lazım ki yavrulara yetiseblelim...
Bunları yaparken başucunuzda adem hocamjzin tüm kitapları olmalı...
Başta annelik sanatını..
Güvenli bağlanma
Aidiyet...
Doğru bilinen yanlışlar
Edinerek öğrenme.
Mahremiyet eğitimi...
Ve diğerleri..
Okumak herzmn bir adım ileri gitmemizi herzmn kolaylastiracaktir

[Ruken]

yavaşlamak nasıl bir şey bilmiyorum. sürekli bir seyleri yetiştirme çabası içindeyim. özellikle çalışan bir anne olduğum için eve gittiğim zamanlar sanki daha çok hızlanıyorum. bir yandan ev işlerini yetiştirmek bir yandan oğlum... bir bakmışsım gün bitmiş ama ben yine farkına varmamışım... bu şekilde 3 yıl geçti oğlum şimdi 3 yaşına basacak. hep okuyorum araştırıyorum ama uygulamaya sokamıyorum. biraz yavaşlasam, genişlesem o kadar rahat edeceğim ki...
yavaşlayan, genşileyen anneler bunu nasıl başardı çok merak ediyorum... tecrübelerinizi anlatırsanız sevinirim...