"Ne Yazık ki!" kitabı kötü gibi görünen olaylara farklı bir açıdan da bakılabileceğini gösteriyor. Aynı durum bir ne yazık ki ile başlayan bir cümle ile bir de ne güzel ki diye başlayan başka bir cümle ile söyleniyor. Örneğin çocuk diyor ki "Ne yazık ki Atosta mahallemizden gitti.", anne ise şöyle söylüyor : "Ne güzel ki Gülnaz mahallemize geldi."
Ne dersiniz çocuğum sana söylüyorum benliğim sen anla diyebilir miyiz? Bizim de her şeyin iyi tarafına odaklanmaya gerçekten çok ihtiyacımız var.
5 yaşındaki kızım bu kitabı çok sevdi. Bana karşılaştığımız durumlar ile ilgili 'Anne bunu ne yazık ki, ne güzel ki diye söylesene' diyor. Aramızda ilginç diyaloglar geçiyor.
Tavsiye ederiz.
Alıntı yap
havuçtatlısı Nickli Üyeden Alıntı
