Soru : Tuvalet eğitimi konusundaki yaklaşımınızı biliyorum.Fakat 2,5 yaşındaki oğlumla hâlâ başarıya ulaşamadık.Dediğiniz yöntemleri uyguladım , ama ıslaklıktan hiç rahatsız olmuyor . “Oğlum tuvaletin gelince söyler misin” diyorum, “Söylemem” diyor.Tuvaletini yapıp yanıma geliyor ve “Ben tuvaletimi yapmadım anne” diyor.Sürekli bir inkâr var. “Hadi gel tuvalete götüreyim” şeklindeki tekliflerimi çoğu zaman red ediyor .Tüm bunlara rağmen sorun nedir bulamıyorum.Endişelenmeli miyim?
Cevap : Tuvalet alışkanlığında çocuğuna “Tuvaletin var mı?”diye sormak bir baskıdır.
Mesajınızdan anladığım kadarı ile tavsiyelerimizin birinci kısmını yapmış, fakat asıl önemli olan ikinci kısmında takılmışsınız gibi hissettim.Evet ,çocuk ıslaklıktan rahatsız olduğunda, bu ıslaklığa sebep olan şeyin ‘çişi’ olduğunu anlamaya başlar, böylece kas kullanımını geliştirir .Buraya kadar doğru. Ancak kas kullanımını yapabilmesi için , çocuğun tamamen ‘güven ‘içinde olması gerekir. Halbuki mesajınıza baktığımda, çocuğunuzun sizinle mücadele içinde olduğunu görüyorum.
“Oğlum tuvaletin gelince söyler misin?”diye sorduğunuzda, oğlunuz neden “Söylemem” diyor? neden kendisini savunmak , size cepheleşmek istiyor? İşte kilit noktası burası.
Bakın bir de; “Tuvaletini yapıp yanıma geliyor ve “Ben tuvaletimi yapmadım anne” diyor.”Sürekli bir inkar var” diyorsunuz.Eğer bir cocuk kendini ‘koşulsuz bir güven’ dugusu içinde hissediyor olsa, annesi ile arsında hiç bir endişe duymadan iletişim içinde oluyor olsa , bu konuşmaları duymuyor olurduk.
İncecik bir nokta var ki,o noktayı yakalamalısınız.Sizin oğlunuza;Oğlum tuvaletin gelince söyler misin?” diye sormanız bile bazen bir baskı, bir tedirginlik olarak algılanabilir bir çocuk tarafından.
Tavsiyem , çocuğunuzla bu süreçte koşulsuzluk ilişkisi içerisine girin ve bakışınıza, duruşunuza, kelimelerinize dikkat edin.”Çocuğunuz acaba tüm bunları kendi üzerine bir baskı olarak algılıyor olabilir mi? sorusunun cevabımı bulmaya çalışın
Alıntı yap
