Adem hocamızla yaşadığım tecrübem

[Gülbahar Sulu]

Merhaba sevgili çocuk dostları;
Size Adem güneş hocamızla randevu tecrübemden bahsetmek istiyorum. Yalıtımdan yeni çıktım, duygularım daha demlenme aşamasında, ama o kadar güzeller ki burada derdine çare arayanlara belki bir yudum su olur düşüncesiyle yazmak istedim. Evladım ve aile içi iletişimimizde sağlıklı bir noktaya gelebilmek adına bir randevu aldım. Elhamdulillah bir yola girdik, bana her hafta egzersizlerle kendimi dinlemeyi, kendimi bırakmayı öğretti, inşallah kaybetmeyecek şekilde öğrenmişimdir. Sorun olarak hayatımı etkileyen şeylerin bir çoğunun çocukluğumda aldığım yaralardan dolayı aşırı hassaslaşmış bölgelerim olduğunu gördüm. O yaraları duymak, duymazdan geldiklerimin üzerine eğilmek o küçük kızı okşamak, onun duygularının 26 yaşındaki ben'e nasıl miras kaldığını görmek beni ilk başlarda bayağı zorladı. İlk haftalar o kadar öfkeliydim ki.. dirayetle inanmaya çalıştım bu tünelden çıkacağıma bir ışığın olduğuna. En ince ayrıntısına kadar hatırladığım ilk çocukluk hatıramdan bugünüme yolculuk ettim, bir not defteri tuttum ilk günden itibaren ve tüm anılarımı oradaki hislerimi yazdım. Derinleştikçe sevgi kanallarımın açıldığını bizzat gördüm. Mesela ben çiçek beslemekten nedense nefret ederdim, evime hediye gelen tüm saksı çiçekleri birilerine hediye etmişimdir; yalıtım sürecinde doğayla içiçe olma isteği doğdu bende park bahçe dolaştık kızımla. Aa bir baktım marketteki çiçekler gözüme ne kadar güzel geliyor, ilk kez evime beslemek üzere bir çiçek aldım ve ona isim bile verdim tomurcukları neşem oldu. Kızıma çok hassastım her zaman ama yaklaşık ayda 1-2 kere ciddi öfke hali geliyordu üzerime tahammül edemiyor anneliğe bi an yabancılaşıyor kızımla beraber ben de ağlıyordum. Hepsi tedavinin sonunda rafa kalktı. Anneliğime kızıma bakışıma iletişimime çok şükür dışarıdan bile övgüler gelir, ne kadar hevesli bir annesin diye ben de kendimi kızıma ne kadar bağlıyım o da bana öyle diye düşünürdüm ama dostlar inanın gülüşü, sesi her hali artık sanki yüreğimde daha derinlere dokunuyor. Yüreğimdeki tortuları kazıdıkça kızım sindi her köşeye, etraf gül bahçesi..

Allahın El-Adl ve Er-rahman ismi sanki kalbime tecelli etti dostlar; bana o yaşadıklarımı yaşatıp kalbime eziyet edenleri bir bir gördüm, affettim, kendimi iyileştirdim ve bana herşeyi temize çekecek bir aile verip adaletle davranan Rabbime şükrettim.. herşey aslında ufak bir farkındalıkla alakalı. Bunu iyi bir uzmandan yolu ve yordamınca öğrenince hiç birimizin hele ki hiç bir annenin aşamayacağı sorunumuz yokmuş , sadece yöntemlerden yoksunuz ve çok incitilmişiz. Rabbim dertlilere derman versin.. bana da bu hali devam ettirmem için bol dua edin olur mu.. hayırlı geceler.

 

[Ecem]

Keske hepimize nasip olsa.herseyim elhamdulillah cok guzel iyi.ama sizinde dediginiz gibi ayda bir iki ofke krizi yasayabiliyorum esime cocuguma karsi.sizi okuyunca farkettimki bende cicek sevmiyorum hic.okadarki gelenleri bende dagittim.rabbim hepimize genisleyebilmeyi nasip etsin.

 

[baharibeklerken]

Merhaba sevgili çocuk dostları;
Size Adem güneş hocamızla randevu tecrübemden bahsetmek istiyorum. Yalıtımdan yeni çıktım, duygularım daha demlenme aşamasında, ama o kadar güzeller ki burada derdine çare arayanlara belki bir yudum su olur düşüncesiyle yazmak istedim. Aile içi problemlerimizin çok yoğun olduğu bir dönemde hocamızdan randevu aldım, kendimi çok çaresiz hissettiğim bir dönemdi. Randevu için aradığımda dahi ağlıyordum. Elhamdulillah bir yola girdik, bana her hafta egzersizlerle kendimi dinlemeyi, kendimi bırakmayı öğretti, inşallah kaybetmeyecek şekilde öğrenmişimdir. Evlilik sorunları sandığım şeylerin bir çoğunun çocukluğumda aldığım yaralardan dolayı aşırı hassaslaşmış bölgelerim olduğunu gördüm. O yaraları duymak, duymazdan geldiklerimin üzerine eğilmek o küçük kızı okşamak, onun duygularının 26 yaşındaki ben'e nasıl miras kaldığını görmek beni ilk başlarda bayağı zorladı. İlk haftalar o kadar öfkeliydim ki.. dirayetle inanmaya çalıştım bu tünelden çıkacağıma bir ışığın olduğuna. En ince ayrıntısına kadar hatırladığım ilk çocukluk hatıramdan bugünüme yolculuk ettim, bür not defteri tuttum ilk günden itibaren ve tüm anılarımı oradaki hislerimi yazdım. Hocamızın bana bir benzetmesi oldu, çok dayak yemiş bir çocuk nasıl şefkatle ona biri elini uzatsa kaçmaya çalışır aynen o haldesin sen de dedi. Gerçekten de herkese setler çekmiş ve onların haklılığına yürekten inanmıştım ama kabullenince açılıyormuş gönül.. bunu bizzat bu yaşımda gördüm. Gerçek anlamda sevilmemiş çocuk gerçek anlamda sevemeyen kadın oluyormuş bunu bizzat gördüm. Mesela ben çiçek beslemekten nedense nefret ederdim, evime hediye gelen tüm saksı çiçekleri birilerine hediye etmişimdir; yalıtım sürecinde doğayla içiçe olma isteği doğdu bende park bahçe dolaştık kızımla. Aa bir baktım marketteki çiçekler gözüme ne kadar güzel geliyor, ilk kez evime beslemek üzere bir çiçek aldım ve ona isim bile verdim tomurcukları neşem oldu. Kızıma çok hassastım her zaman ama yaklaşık ayda 1-2 kere ciddi öfke hali geliyordu üzerime tahammül edemiyor anneliğe bi an yabancılaşıyor kızımla beraber ben de ağlıyordum. Hepsi tedavinin sonunda rafa kalktı. Anneliğime kızıma bakışıma iletişimime çok şükür dışarıdan bile övgüler gelir, ne kadar hevesli bir annesin diye ben de kendimi kızıma ne kadar bağlıyım o da bana öyle diye düşünürdüm ama dostlar inanın gülüşü, sesi her hali artık sanki yüreğimde daha derinlere dokunuyor. Yüreğimdeki tortuları kazıdıkça kızım sindi her köşeye, etraf gül bahçesi.. eşime kendimi teslim edebiliyorum, düşündüğümde onun da güzel kalbini gördüm. Anlaşmazlıklar sadece yaralardan. Yaralarımıza çok tuz olmuşuz, Rabbim sarmayı nasip etsin. Allahın El-Adl ve Er-rahman ismi sanki kalbime tecelli etti dostlar; bana o yaşadıklarımı yaşatıp kalbime eziyet edenleri bir bir gördüm, affettim, kendimi iyileştirdim ve bana herşeyi temize çekecek bir aile verip adaletle davranan Rabbime şükrettim.. herşey aslında ufak bir farkındalıkla alakalı. Bunu iyi bir uzmandan yolu ve yordamınca öğrenince hiç birimizin hele ki hiç bir annenin aşamayacağı sorunumuz yokmuş , sadece yöntemlerden yoksunuz ve çok incitilmişiz. Rabbim dertlilere derman versin.. bana da bu hali devam ettirmem için bol dua edin olur mu.. hayırlı geceler.

Paylaşımınız için çoook tesekkurler.
InsaAllah bizde buluruz doğru rehberler. Bu icgoru birinin yardimla oluyor kanaatindeyim. Yıllardır kendi kendime kazanma ya calissamda insan kendini kolay ikna ediyor, o yaralar acilacaktir diye uzak duruyor. Kendi yarasına neşter atamasını gibi duygusal yaralara öyle, dışardan müdahele gerekiyor. Şansıniz ki imkan bulmuşsunuz, darısı bizlere

 

[Fatma Acar]

Merhaba sevgili çocuk dostları;
Size Adem güneş hocamızla randevu tecrübemden bahsetmek istiyorum. Yalıtımdan yeni çıktım, duygularım daha demlenme aşamasında, ama o kadar güzeller ki burada derdine çare arayanlara belki bir yudum su olur düşüncesiyle yazmak istedim. Aile içi problemlerimizin çok yoğun olduğu bir dönemde hocamızdan randevu aldım, kendimi çok çaresiz hissettiğim bir dönemdi. Randevu için aradığımda dahi ağlıyordum. Elhamdulillah bir yola girdik, bana her hafta egzersizlerle kendimi dinlemeyi, kendimi bırakmayı öğretti, inşallah kaybetmeyecek şekilde öğrenmişimdir. Evlilik sorunları sandığım şeylerin bir çoğunun çocukluğumda aldığım yaralardan dolayı aşırı hassaslaşmış bölgelerim olduğunu gördüm. O yaraları duymak, duymazdan geldiklerimin üzerine eğilmek o küçük kızı okşamak, onun duygularının 26 yaşındaki ben'e nasıl miras kaldığını görmek beni ilk başlarda bayağı zorladı. İlk haftalar o kadar öfkeliydim ki.. dirayetle inanmaya çalıştım bu tünelden çıkacağıma bir ışığın olduğuna. En ince ayrıntısına kadar hatırladığım ilk çocukluk hatıramdan bugünüme yolculuk ettim, bür not defteri tuttum ilk günden itibaren ve tüm anılarımı oradaki hislerimi yazdım. Hocamızın bana bir benzetmesi oldu, çok dayak yemiş bir çocuk nasıl şefkatle ona biri elini uzatsa kaçmaya çalışır aynen o haldesin sen de dedi. Gerçekten de herkese setler çekmiş ve onların haklılığına yürekten inanmıştım ama kabullenince açılıyormuş gönül.. bunu bizzat bu yaşımda gördüm. Gerçek anlamda sevilmemiş çocuk gerçek anlamda sevemeyen kadın oluyormuş bunu bizzat gördüm. Mesela ben çiçek beslemekten nedense nefret ederdim, evime hediye gelen tüm saksı çiçekleri birilerine hediye etmişimdir; yalıtım sürecinde doğayla içiçe olma isteği doğdu bende park bahçe dolaştık kızımla. Aa bir baktım marketteki çiçekler gözüme ne kadar güzel geliyor, ilk kez evime beslemek üzere bir çiçek aldım ve ona isim bile verdim tomurcukları neşem oldu. Kızıma çok hassastım her zaman ama yaklaşık ayda 1-2 kere ciddi öfke hali geliyordu üzerime tahammül edemiyor anneliğe bi an yabancılaşıyor kızımla beraber ben de ağlıyordum. Hepsi tedavinin sonunda rafa kalktı. Anneliğime kızıma bakışıma iletişimime çok şükür dışarıdan bile övgüler gelir, ne kadar hevesli bir annesin diye ben de kendimi kızıma ne kadar bağlıyım o da bana öyle diye düşünürdüm ama dostlar inanın gülüşü, sesi her hali artık sanki yüreğimde daha derinlere dokunuyor. Yüreğimdeki tortuları kazıdıkça kızım sindi her köşeye, etraf gül bahçesi.. eşime kendimi teslim edebiliyorum, düşündüğümde onun da güzel kalbini gördüm. Anlaşmazlıklar sadece yaralardan. Yaralarımıza çok tuz olmuşuz, Rabbim sarmayı nasip etsin. Allahın El-Adl ve Er-rahman ismi sanki kalbime tecelli etti dostlar; bana o yaşadıklarımı yaşatıp kalbime eziyet edenleri bir bir gördüm, affettim, kendimi iyileştirdim ve bana herşeyi temize çekecek bir aile verip adaletle davranan Rabbime şükrettim.. herşey aslında ufak bir farkındalıkla alakalı. Bunu iyi bir uzmandan yolu ve yordamınca öğrenince hiç birimizin hele ki hiç bir annenin aşamayacağı sorunumuz yokmuş , sadece yöntemlerden yoksunuz ve çok incitilmişiz. Rabbim dertlilere derman versin.. bana da bu hali devam ettirmem için bol dua edin olur mu.. hayırlı geceler.[/QUOT

Merhaba [MENTION=3961]ayseninannesi[/MENTION] sizin adınıza çok çok sevindim.Halinizin devamını, hatta hep iyiliğe ve güzelliğe doğru kanatlanmasını dilerim . Paylaştığınız için de kendi adıma çok teşekkür ederim

 

[Yusufbekir]

Merhaba sevgili çocuk dostları;
Size Adem güneş hocamızla randevu tecrübemden bahsetmek istiyorum. Yalıtımdan yeni çıktım, duygularım daha demlenme aşamasında, ama o kadar güzeller ki burada derdine çare arayanlara belki bir yudum su olur düşüncesiyle yazmak istedim. Aile içi problemlerimizin çok yoğun olduğu bir dönemde hocamızdan randevu aldım, kendimi çok çaresiz hissettiğim bir dönemdi. Randevu için aradığımda dahi ağlıyordum. Elhamdulillah bir yola girdik, bana her hafta egzersizlerle kendimi dinlemeyi, kendimi bırakmayı öğretti, inşallah kaybetmeyecek şekilde öğrenmişimdir. Evlilik sorunları sandığım şeylerin bir çoğunun çocukluğumda aldığım yaralardan dolayı aşırı hassaslaşmış bölgelerim olduğunu gördüm. O yaraları duymak, duymazdan geldiklerimin üzerine eğilmek o küçük kızı okşamak, onun duygularının 26 yaşındaki ben'e nasıl miras kaldığını görmek beni ilk başlarda bayağı zorladı. İlk haftalar o kadar öfkeliydim ki.. dirayetle inanmaya çalıştım bu tünelden çıkacağıma bir ışığın olduğuna. En ince ayrıntısına kadar hatırladığım ilk çocukluk hatıramdan bugünüme yolculuk ettim, bür not defteri tuttum ilk günden itibaren ve tüm anılarımı oradaki hislerimi yazdım. Hocamızın bana bir benzetmesi oldu, çok dayak yemiş bir çocuk nasıl şefkatle ona biri elini uzatsa kaçmaya çalışır aynen o haldesin sen de dedi. Gerçekten de herkese setler çekmiş ve onların haklılığına yürekten inanmıştım ama kabullenince açılıyormuş gönül.. bunu bizzat bu yaşımda gördüm. Gerçek anlamda sevilmemiş çocuk gerçek anlamda sevemeyen kadın oluyormuş bunu bizzat gördüm. Mesela ben çiçek beslemekten nedense nefret ederdim, evime hediye gelen tüm saksı çiçekleri birilerine hediye etmişimdir; yalıtım sürecinde doğayla içiçe olma isteği doğdu bende park bahçe dolaştık kızımla. Aa bir baktım marketteki çiçekler gözüme ne kadar güzel geliyor, ilk kez evime beslemek üzere bir çiçek aldım ve ona isim bile verdim tomurcukları neşem oldu. Kızıma çok hassastım her zaman ama yaklaşık ayda 1-2 kere ciddi öfke hali geliyordu üzerime tahammül edemiyor anneliğe bi an yabancılaşıyor kızımla beraber ben de ağlıyordum. Hepsi tedavinin sonunda rafa kalktı. Anneliğime kızıma bakışıma iletişimime çok şükür dışarıdan bile övgüler gelir, ne kadar hevesli bir annesin diye ben de kendimi kızıma ne kadar bağlıyım o da bana öyle diye düşünürdüm ama dostlar inanın gülüşü, sesi her hali artık sanki yüreğimde daha derinlere dokunuyor. Yüreğimdeki tortuları kazıdıkça kızım sindi her köşeye, etraf gül bahçesi.. eşime kendimi teslim edebiliyorum, düşündüğümde onun da güzel kalbini gördüm. Anlaşmazlıklar sadece yaralardan. Yaralarımıza çok tuz olmuşuz, Rabbim sarmayı nasip etsin. Allahın El-Adl ve Er-rahman ismi sanki kalbime tecelli etti dostlar; bana o yaşadıklarımı yaşatıp kalbime eziyet edenleri bir bir gördüm, affettim, kendimi iyileştirdim ve bana herşeyi temize çekecek bir aile verip adaletle davranan Rabbime şükrettim.. herşey aslında ufak bir farkındalıkla alakalı. Bunu iyi bir uzmandan yolu ve yordamınca öğrenince hiç birimizin hele ki hiç bir annenin aşamayacağı sorunumuz yokmuş , sadece yöntemlerden yoksunuz ve çok incitilmişiz. Rabbim dertlilere derman versin.. bana da bu hali devam ettirmem için bol dua edin olur mu.. hayırlı geceler.

Sizin adınıza sevindim. Herşey düzelebilir ama iyi bir rehber bulmakla ☺. Darısı bizlere inşallah . Ben çiçek yetiştirmeyi çok seviyorum da iki tane minik çiçeğimden pek fırsatım olmadığı için 4.5 taneyle idare ediyorum şimdilik

 

[Gülbahar Sulu]

Herkese güzel dilekleri için teşekkür ederim ❤ Rabbim hepimize sekine versin meleklerimiz hürmetine

 

[Bab-ı aşk]

Merhaba [MENTION=1342]Aysen[/MENTION]in annesi ben de adem hocayla görüşmek istiyorum nereyi aradınız ve de yalıtımı nasıl gerceklestirdiniz ben annemi aramayınca dariliyor ona anlattım iyi olmam için bu gerekli diye ama maalesef kırıldı ben de her gün değil de 3 güne bir arıyordum yine de kırıldı nasıl başardınız bizlere de anlatın biz daralmislar da faydalanalim

 

[Mona roza]

Keske hepimize nasip olsa.herseyim elhamdulillah cok guzel iyi.ama sizinde dediginiz gibi ayda bir iki ofke krizi yasayabiliyorum esime cocuguma karsi.sizi okuyunca farkettimki bende cicek sevmiyorum hic.okadarki gelenleri bende dagittim.rabbim hepimize genisleyebilmeyi nasip etsin.

Cokkk guzelll rabbim daim etsin insaallah ben de çiçeklerden nefret etmiyorum ama evde tahammül edemiyorum sebebi annemin ciceklerini bizden daha çok sevmesi sorsanız hiç öyle değil onlara hergün sevgisini söyler ama bizi doverdi yerli yersiz yarama dokundunuz ben de yalıtım surecindeyim destek alıyorum insaallah Adem hocamızla da görüşmek nasip olur beklemekteyim .

 

[Esila Esila]

Cokkk guzelll rabbim daim etsin insaallah ben de çiçeklerden nefret etmiyorum ama evde tahammül edemiyorum sebebi annemin ciceklerini bizden daha çok sevmesi sorsanız hiç öyle değil onlara hergün sevgisini söyler ama bizi doverdi yerli yersiz yarama dokundunuz ben de yalıtım surecindeyim destek alıyorum insaallah Adem hocamızla da görüşmek nasip olur beklemekteyim .

Yalitim surecine nasil başladınız bahsedermisiniz biraz bnde artik kendimi onarmak istiyorum yalitim surecindede kimseyle grslmuyor sanirim nasip yapiyorsunuz napiyorsunuz tam olarak bu süreçte?

 

[Gamzelim]

Merhaba sevgili çocuk dostları;
Size Adem güneş hocamızla randevu tecrübemden bahsetmek istiyorum. Yalıtımdan yeni çıktım, duygularım daha demlenme aşamasında, ama o kadar güzeller ki burada derdine çare arayanlara belki bir yudum su olur düşüncesiyle yazmak istedim. Aile içi problemlerimizin çok yoğun olduğu bir dönemde hocamızdan randevu aldım, kendimi çok çaresiz hissettiğim bir dönemdi. Randevu için aradığımda dahi ağlıyordum. Elhamdulillah bir yola girdik, bana her hafta egzersizlerle kendimi dinlemeyi, kendimi bırakmayı öğretti, inşallah kaybetmeyecek şekilde öğrenmişimdir. Evlilik sorunları sandığım şeylerin bir çoğunun çocukluğumda aldığım yaralardan dolayı aşırı hassaslaşmış bölgelerim olduğunu gördüm. O yaraları duymak, duymazdan geldiklerimin üzerine eğilmek o küçük kızı okşamak, onun duygularının 26 yaşındaki ben'e nasıl miras kaldığını görmek beni ilk başlarda bayağı zorladı. İlk haftalar o kadar öfkeliydim ki.. dirayetle inanmaya çalıştım bu tünelden çıkacağıma bir ışığın olduğuna. En ince ayrıntısına kadar hatırladığım ilk çocukluk hatıramdan bugünüme yolculuk ettim, bür not defteri tuttum ilk günden itibaren ve tüm anılarımı oradaki hislerimi yazdım. Hocamızın bana bir benzetmesi oldu, çok dayak yemiş bir çocuk nasıl şefkatle ona biri elini uzatsa kaçmaya çalışır aynen o haldesin sen de dedi. Gerçekten de herkese setler çekmiş ve onların haklılığına yürekten inanmıştım ama kabullenince açılıyormuş gönül.. bunu bizzat bu yaşımda gördüm. Gerçek anlamda sevilmemiş çocuk gerçek anlamda sevemeyen kadın oluyormuş bunu bizzat gördüm. Mesela ben çiçek beslemekten nedense nefret ederdim, evime hediye gelen tüm saksı çiçekleri birilerine hediye etmişimdir; yalıtım sürecinde doğayla içiçe olma isteği doğdu bende park bahçe dolaştık kızımla. Aa bir baktım marketteki çiçekler gözüme ne kadar güzel geliyor, ilk kez evime beslemek üzere bir çiçek aldım ve ona isim bile verdim tomurcukları neşem oldu. Kızıma çok hassastım her zaman ama yaklaşık ayda 1-2 kere ciddi öfke hali geliyordu üzerime tahammül edemiyor anneliğe bi an yabancılaşıyor kızımla beraber ben de ağlıyordum. Hepsi tedavinin sonunda rafa kalktı. Anneliğime kızıma bakışıma iletişimime çok şükür dışarıdan bile övgüler gelir, ne kadar hevesli bir annesin diye ben de kendimi kızıma ne kadar bağlıyım o da bana öyle diye düşünürdüm ama dostlar inanın gülüşü, sesi her hali artık sanki yüreğimde daha derinlere dokunuyor. Yüreğimdeki tortuları kazıdıkça kızım sindi her köşeye, etraf gül bahçesi.. eşime kendimi teslim edebiliyorum, düşündüğümde onun da güzel kalbini gördüm. Anlaşmazlıklar sadece yaralardan. Yaralarımıza çok tuz olmuşuz, Rabbim sarmayı nasip etsin. Allahın El-Adl ve Er-rahman ismi sanki kalbime tecelli etti dostlar; bana o yaşadıklarımı yaşatıp kalbime eziyet edenleri bir bir gördüm, affettim, kendimi iyileştirdim ve bana herşeyi temize çekecek bir aile verip adaletle davranan Rabbime şükrettim.. herşey aslında ufak bir farkındalıkla alakalı. Bunu iyi bir uzmandan yolu ve yordamınca öğrenince hiç birimizin hele ki hiç bir annenin aşamayacağı sorunumuz yokmuş , sadece yöntemlerden yoksunuz ve çok incitilmişiz. Rabbim dertlilere derman versin.. bana da bu hali devam ettirmem için bol dua edin olur mu.. hayırlı geceler.

sevgili aysenın annesi yazınız cok guzel gercekten. bence hemen hemen her annenin bır uzmandan mutlaka destek alması lazım bu çok Önemli. Hele ki Türkiye'de yetisen bır anne ıse kesinlikle. maddı manevi jer turlu imkanı olmayıp uzmana gitmek ıstesede olmayan annelere onerınız nedir peki bizlerin neler yapması gerekir tedavi surecinde neler yaptınız kendınızı onarırken nasıl bir yol izlediniz bıze yardımcı olursanız seviniriz....

 

[Leyla Tunalı]

Çok güzel umut verici bir paylaşım olmuş daim olsun inş

 

[yazaranne]

Merhaba sevgili çocuk dostları;
Size Adem güneş hocamızla randevu tecrübemden bahsetmek istiyorum. Yalıtımdan yeni çıktım, duygularım daha demlenme aşamasında, ama o kadar güzeller ki burada derdine çare arayanlara belki bir yudum su olur düşüncesiyle yazmak istedim. Aile içi problemlerimizin çok yoğun olduğu bir dönemde hocamızdan randevu aldım, kendimi çok çaresiz hissettiğim bir dönemdi. Randevu için aradığımda dahi ağlıyordum. Elhamdulillah bir yola girdik, bana her hafta egzersizlerle kendimi dinlemeyi, kendimi bırakmayı öğretti, inşallah kaybetmeyecek şekilde öğrenmişimdir. Evlilik sorunları sandığım şeylerin bir çoğunun çocukluğumda aldığım yaralardan dolayı aşırı hassaslaşmış bölgelerim olduğunu gördüm. O yaraları duymak, duymazdan geldiklerimin üzerine eğilmek o küçük kızı okşamak, onun duygularının 26 yaşındaki ben'e nasıl miras kaldığını görmek beni ilk başlarda bayağı zorladı. İlk haftalar o kadar öfkeliydim ki.. dirayetle inanmaya çalıştım bu tünelden çıkacağıma bir ışığın olduğuna. En ince ayrıntısına kadar hatırladığım ilk çocukluk hatıramdan bugünüme yolculuk ettim, bür not defteri tuttum ilk günden itibaren ve tüm anılarımı oradaki hislerimi yazdım. Hocamızın bana bir benzetmesi oldu, çok dayak yemiş bir çocuk nasıl şefkatle ona biri elini uzatsa kaçmaya çalışır aynen o haldesin sen de dedi. Gerçekten de herkese setler çekmiş ve onların haklılığına yürekten inanmıştım ama kabullenince açılıyormuş gönül.. bunu bizzat bu yaşımda gördüm. Gerçek anlamda sevilmemiş çocuk gerçek anlamda sevemeyen kadın oluyormuş bunu bizzat gördüm. Mesela ben çiçek beslemekten nedense nefret ederdim, evime hediye gelen tüm saksı çiçekleri birilerine hediye etmişimdir; yalıtım sürecinde doğayla içiçe olma isteği doğdu bende park bahçe dolaştık kızımla. Aa bir baktım marketteki çiçekler gözüme ne kadar güzel geliyor, ilk kez evime beslemek üzere bir çiçek aldım ve ona isim bile verdim tomurcukları neşem oldu. Kızıma çok hassastım her zaman ama yaklaşık ayda 1-2 kere ciddi öfke hali geliyordu üzerime tahammül edemiyor anneliğe bi an yabancılaşıyor kızımla beraber ben de ağlıyordum. Hepsi tedavinin sonunda rafa kalktı. Anneliğime kızıma bakışıma iletişimime çok şükür dışarıdan bile övgüler gelir, ne kadar hevesli bir annesin diye ben de kendimi kızıma ne kadar bağlıyım o da bana öyle diye düşünürdüm ama dostlar inanın gülüşü, sesi her hali artık sanki yüreğimde daha derinlere dokunuyor. Yüreğimdeki tortuları kazıdıkça kızım sindi her köşeye, etraf gül bahçesi.. eşime kendimi teslim edebiliyorum, düşündüğümde onun da güzel kalbini gördüm. Anlaşmazlıklar sadece yaralardan. Yaralarımıza çok tuz olmuşuz, Rabbim sarmayı nasip etsin. Allahın El-Adl ve Er-rahman ismi sanki kalbime tecelli etti dostlar; bana o yaşadıklarımı yaşatıp kalbime eziyet edenleri bir bir gördüm, affettim, kendimi iyileştirdim ve bana herşeyi temize çekecek bir aile verip adaletle davranan Rabbime şükrettim.. herşey aslında ufak bir farkındalıkla alakalı. Bunu iyi bir uzmandan yolu ve yordamınca öğrenince hiç birimizin hele ki hiç bir annenin aşamayacağı sorunumuz yokmuş , sadece yöntemlerden yoksunuz ve çok incitilmişiz. Rabbim dertlilere derman versin.. bana da bu hali devam ettirmem için bol dua edin olur mu.. hayırlı geceler.

Merhaba Sevgili [MENTION=3961]ayseninannesi[/MENTION]
Ben Çocukluk Sırrı kitabını okuduktan ve Adem hocanın 15. pedagoj,i okulu videosunu dinledikten sonra 6 haftalık onarım sürecine başlamaya karar verdim. İnanıyorsanız kendiniz de deneyebilirsiniz yapmaya başlayabilirsiniz diyor Adem hoca. Ben yurtdışında yaşıyorum ve en azından kendim denemeye karar verdim. Eğer başaramazsam online randevu alınıyorsa alırım diye düşündüm. Fakat biraz daha detaylı bilgiye ihtiyacım var bu konuda. Eşe ya da çocuğa sığınma durumu nasıl oluyor tam olarak, neler yaptınız? Yalıtım sürecinde annenizle kayınvalidenizle iletişiminiz ne kadardı? Detaylandırabilirseniz çok sevinrim.

 

[Gülbahar Sulu]

Merhaba [MENTION=1342]Aysen[/MENTION]in annesi ben de adem hocayla görüşmek istiyorum nereyi aradınız ve de yalıtımı nasıl gerceklestirdiniz ben annemi aramayınca dariliyor ona anlattım iyi olmam için bu gerekli diye ama maalesef kırıldı ben de her gün değil de 3 güne bir arıyordum yine de kırıldı nasıl başardınız bizlere de anlatın biz daralmislar da faydalanalim

İnternetteki iletişim numarası asistanı olan selma hanımın numarası oraya mesaj atmıştım ismimi ve danışmanlık almak istediğimi geri dönüş yapmışlardı ancak baya uzun sürebiliyor ben randevu için 6 hafta beklemiştim. İnşallah siz de umduğunuza kavuşursunuz. Biz eşimle yakın ailemize yani anne babaya açıkça anlattık bizim ve yavrumuzun ihtiyacına yönelik güvendiğimiz bir uzmanın tavsiyesi bu ve biz uygulayacağız bize dua edin dedik. Yani içlerinden anlam veremeyenler oldu muhakkak ama biz kararlı olduk. Görüşmemenin onlardan kaynaklanan bir sebepten değil bizim dengemizi bulmamız için gerekli olduğunu anlatmıştık.

 

[Gülbahar Sulu]

sevgili aysenın annesi yazınız cok guzel gercekten. bence hemen hemen her annenin bır uzmandan mutlaka destek alması lazım bu çok Önemli. Hele ki Türkiye'de yetisen bır anne ıse kesinlikle. maddı manevi jer turlu imkanı olmayıp uzmana gitmek ıstesede olmayan annelere onerınız nedir peki bizlerin neler yapması gerekir tedavi surecinde neler yaptınız kendınızı onarırken nasıl bir yol izlediniz bıze yardımcı olursanız seviniriz....

Merhaba, güzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim Rabbim hepimize ferahlığa geçiş yapacak kapılar açsın inşallah. Şimdi aklıma söylenecek şeyler geliyor ama hani bu uzmanlığa soyunmak mı olur size faydam mı zararım mı dokunur onu kestiremiyorum. O yüzden size tavsiye gibi değil de kendimden örnek vereyim sadece.. ilk haftaki görüşmede yalıtıma girdim ve gerçekten hiç kimseyle ne görüştüm ne konuştum. Sadece kızımlaydım, evde ilk haftalar çok bunalıyordum o yüzden daha çok dışarı çıktık kızımla, doğa yürüyüşleri park sevdiğimiz yeme-içme yerleri vs gezdik.. bir not defteri tuttum kendimi uzun uzun dinledim, oraya yazdım. Yazarken daha sistemli düşünürüm ben bazı şeylere anlamsız anlamlar yüklediğimi gördüm, dışardan biri dese savunurdum kendimi ama kendi görünce insan aydınlanıyor. Çözüm arıyor. Onun dışında hocamızın verdiği egzersizleri; metronom dinlemek, kalp sesini dinlemek, bağsızlaşma.. bunları düzenli yapmaya çalıştım..

 

[Gülbahar Sulu]

Merhaba Sevgili [MENTION=3961]ayseninannesi[/MENTION]
Ben Çocukluk Sırrı kitabını okuduktan ve Adem hocanın 15. pedagoj,i okulu videosunu dinledikten sonra 6 haftalık onarım sürecine başlamaya karar verdim. İnanıyorsanız kendiniz de deneyebilirsiniz yapmaya başlayabilirsiniz diyor Adem hoca. Ben yurtdışında yaşıyorum ve en azından kendim denemeye karar verdim. Eğer başaramazsam online randevu alınıyorsa alırım diye düşündüm. Fakat biraz daha detaylı bilgiye ihtiyacım var bu konuda. Eşe ya da çocuğa sığınma durumu nasıl oluyor tam olarak, neler yaptınız? Yalıtım sürecinde annenizle kayınvalidenizle iletişiminiz ne kadardı? Detaylandırabilirseniz çok sevinrim.

Yurtdışında yaşamanız büyük avantaj eğer sadece çekirdek aile şeklindeyseniz. Bence de insan kendi de kararlı durursa yapabilir yürütebilir bu süreci. Ben de eşimsiz girdim, eşimin hazırlanması çok acil ve mühim bir akademik çalışması vardı o süreçte girse verim alamayacaktı, bense artık çok bitiktim sabredecek gücümün kalmadığını hissediyordum. Kızımla çok uyumlu ilişkimizi herşeyden korumama rağmen o dönemde artık yansıtmamayı başaramadığımı görünce orda dur dedim kendime ve kendim girdim. Eşim zaten hep kütüphanelerdeydi neredeyse görüşmedik desem yeri günde yarım saat-1 saat gördüm. Adem hoca online randevu veriyor zatennbu arada, ihtiyaç duyarsanız sizin için sıkıntı olmayacaktır. Yalıtıma girmeden önce eşim kendi ailesine ben kendi aileme anlattık durumu, bunun bizim için gerekli olduğunu en önemlisi kızımız için çok mühim olduğunu kendimizi dinlememiz geçmiş yaralarımızdan arınmamız gerektiğini, bunun onlarla bi mesafe koymak yada onları dışlamak değil sağlıklı ilişkiler kurmak için bir nevi itikaf olduğunu anlatmaya çalıştık. İçlerinden ne düşündüler falan çok bilmiyorum ilgilenmedim o süreçte sadece kızım ve kendim için bi çırpınıştaydım. biraz daha uzak akraba arkadaşa falan bu kadar detay vermedik, kızımız için bir pedagoga gittik ve bize bunu önerdi teknolojik aletlerden dış etkilerden soyutlanmalısınız dedi o yüzden 7-24 yanında olan annesi olarak benim hiç telefon kullanmadığımı söyledik, muhakkak garipsediler ama meyvalarına değer hiç düşünmeyin. Sığınma hissi için ben de çok zorlanmıştım, yani bir çocuğa nasıl atıyorum mitokondri dersiniz ve ne o ya diye şaşkınca size bakar ben de bu konuda öyleydim. Çünkü çocukluğumda o kadar yalnız bırakılmıştım ki ben genç bir kız olduğumda artık amiyane tabirle kimseye eyvallahı olmayan bir erkek gibi her işini kendisi çözen, mesleğimin (avukat) getirdiği yırtıcılıkla hep bi savunma halinde ayakları üstünde(!) duran bir insandım.. ama hocanın egzersizlerini yaparken kızıma kendimi bırakmaya başlayınca kıpırdadı birşeyler.. tarifini yaptığımda adem hoca bana çocukluk sırrının önsözüünğ açtırdı aynen bunları söylüyorsun bu sığınmadır dedi siz de bir göz atabilirsiniz. Kolay gelsin sevgiler..

 

[F11]

Merhaba sevgili çocuk dostları;
Size Adem güneş hocamızla randevu tecrübemden bahsetmek istiyorum. Yalıtımdan yeni çıktım, duygularım daha demlenme aşamasında, ama o kadar güzeller ki burada derdine çare arayanlara belki bir yudum su olur düşüncesiyle yazmak istedim. Aile içi problemlerimizin çok yoğun olduğu bir dönemde hocamızdan randevu aldım, kendimi çok çaresiz hissettiğim bir dönemdi. Randevu için aradığımda dahi ağlıyordum. Elhamdulillah bir yola girdik, bana her hafta egzersizlerle kendimi dinlemeyi, kendimi bırakmayı öğretti, inşallah kaybetmeyecek şekilde öğrenmişimdir. Evlilik sorunları sandığım şeylerin bir çoğunun çocukluğumda aldığım yaralardan dolayı aşırı hassaslaşmış bölgelerim olduğunu gördüm. O yaraları duymak, duymazdan geldiklerimin üzerine eğilmek o küçük kızı okşamak, onun duygularının 26 yaşındaki ben'e nasıl miras kaldığını görmek beni ilk başlarda bayağı zorladı. İlk haftalar o kadar öfkeliydim ki.. dirayetle inanmaya çalıştım bu tünelden çıkacağıma bir ışığın olduğuna. En ince ayrıntısına kadar hatırladığım ilk çocukluk hatıramdan bugünüme yolculuk ettim, bür not defteri tuttum ilk günden itibaren ve tüm anılarımı oradaki hislerimi yazdım. Hocamızın bana bir benzetmesi oldu, çok dayak yemiş bir çocuk nasıl şefkatle ona biri elini uzatsa kaçmaya çalışır aynen o haldesin sen de dedi. Gerçekten de herkese setler çekmiş ve onların haklılığına yürekten inanmıştım ama kabullenince açılıyormuş gönül.. bunu bizzat bu yaşımda gördüm. Gerçek anlamda sevilmemiş çocuk gerçek anlamda sevemeyen kadın oluyormuş bunu bizzat gördüm. Mesela ben çiçek beslemekten nedense nefret ederdim, evime hediye gelen tüm saksı çiçekleri birilerine hediye etmişimdir; yalıtım sürecinde doğayla içiçe olma isteği doğdu bende park bahçe dolaştık kızımla. Aa bir baktım marketteki çiçekler gözüme ne kadar güzel geliyor, ilk kez evime beslemek üzere bir çiçek aldım ve ona isim bile verdim tomurcukları neşem oldu. Kızıma çok hassastım her zaman ama yaklaşık ayda 1-2 kere ciddi öfke hali geliyordu üzerime tahammül edemiyor anneliğe bi an yabancılaşıyor kızımla beraber ben de ağlıyordum. Hepsi tedavinin sonunda rafa kalktı. Anneliğime kızıma bakışıma iletişimime çok şükür dışarıdan bile övgüler gelir, ne kadar hevesli bir annesin diye ben de kendimi kızıma ne kadar bağlıyım o da bana öyle diye düşünürdüm ama dostlar inanın gülüşü, sesi her hali artık sanki yüreğimde daha derinlere dokunuyor. Yüreğimdeki tortuları kazıdıkça kızım sindi her köşeye, etraf gül bahçesi.. eşime kendimi teslim edebiliyorum, düşündüğümde onun da güzel kalbini gördüm. Anlaşmazlıklar sadece yaralardan. Yaralarımıza çok tuz olmuşuz, Rabbim sarmayı nasip etsin. Allahın El-Adl ve Er-rahman ismi sanki kalbime tecelli etti dostlar; bana o yaşadıklarımı yaşatıp kalbime eziyet edenleri bir bir gördüm, affettim, kendimi iyileştirdim ve bana herşeyi temize çekecek bir aile verip adaletle davranan Rabbime şükrettim.. herşey aslında ufak bir farkındalıkla alakalı. Bunu iyi bir uzmandan yolu ve yordamınca öğrenince hiç birimizin hele ki hiç bir annenin aşamayacağı sorunumuz yokmuş , sadece yöntemlerden yoksunuz ve çok incitilmişiz. Rabbim dertlilere derman versin.. bana da bu hali devam ettirmem için bol dua edin olur mu.. hayırlı geceler.

Imrendim size Rabbim debamini getirsin. az once baska bir konuda bende cozum istedim. biz istanbulda degiliz nasi yapicaz yardimcilariyla gorusen varmi

 

[Gamzelim]

Merhaba, güzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim Rabbim hepimize ferahlığa geçiş yapacak kapılar açsın inşallah. Şimdi aklıma söylenecek şeyler geliyor ama hani bu uzmanlığa soyunmak mı olur size faydam mı zararım mı dokunur onu kestiremiyorum. O yüzden size tavsiye gibi değil de kendimden örnek vereyim sadece.. ilk haftaki görüşmede yalıtıma girdim ve gerçekten hiç kimseyle ne görüştüm ne konuştum. Sadece kızımlaydım, evde ilk haftalar çok bunalıyordum o yüzden daha çok dışarı çıktık kızımla, doğa yürüyüşleri park sevdiğimiz yeme-içme yerleri vs gezdik.. bir not defteri tuttum kendimi uzun uzun dinledim, oraya yazdım. Yazarken daha sistemli düşünürüm ben bazı şeylere anlamsız anlamlar yüklediğimi gördüm, dışardan biri dese savunurdum kendimi ama kendi görünce insan aydınlanıyor. Çözüm arıyor. Onun dışında hocamızın verdiği egzersizleri; metronom dinlemek, kalp sesini dinlemek, bağsızlaşma.. bunları düzenli yapmaya çalıştım..

çokk tesekkurler paylaşımlarınız için gercekten. en azından uzmana gidemeyen ler icin bır nebze yardımcı olur bilgileriniz. uygulamaya calışırız elimizden geldiğince insallah. Rabbim hepimizin yar ve yardımcısı olsun

 

[Tuba12]

[MENTION=3961]ayseninannesi[/MENTION] çok sevindim sizin adınıza Allah daim etsin imrenerek okudum yazdıklarını
Benimde [MENTION=1147]Psk. Selma Şahin[/MENTION] hanım ile iki seanslık görüşmem oldu bana tavsiye ettikleri şeyler tamda ihtiyacım olan şeydi aslımda yalıtıma girmek kolay olur sanmıştım bende yurtdışında yaşıyorum kız kardeşim ile paylaştığımda durumu beni hiç anlamadı aileni nasıl çöpe atarsın gibi sözler kullandı ve ben uygulama yapamadım annemle çok yakın oturuyoruz inşallah yazın onlar izine Türkiye ye gittiklerinde tekrar deneyeceğim Adem hocamız ilede görüşmek istemiyorum ama uygulama yapamadıktan sonra ne işe yarar diye düşünüyorum
Meğerse çocuklukta aldığımız yaralarmış bizi şimdiki biz yapan anlımızın akıyla annelik yapmamıza engel olan

 

[Tuba12]

Merhaba Sevgili [MENTION=3961]ayseninannesi[/MENTION]
Ben Çocukluk Sırrı kitabını okuduktan ve Adem hocanın 15. pedagoj,i okulu videosunu dinledikten sonra 6 haftalık onarım sürecine başlamaya karar verdim. İnanıyorsanız kendiniz de deneyebilirsiniz yapmaya başlayabilirsiniz diyor Adem hoca. Ben yurtdışında yaşıyorum ve en azından kendim denemeye karar verdim. Eğer başaramazsam online randevu alınıyorsa alırım diye düşündüm. Fakat biraz daha detaylı bilgiye ihtiyacım var bu konuda. Eşe ya da çocuğa sığınma durumu nasıl oluyor tam olarak, neler yaptınız? Yalıtım sürecinde annenizle kayınvalidenizle iletişiminiz ne kadardı? Detaylandırabilirseniz çok sevinrim.

İki seanslık görüşmemde öğrendimki insanın önce kendini iyi etmesi kabuğuna çekilmesi gerekiyor eş ve çocuklar dışında 4 hafta boyunca kimseyle görüşmek sosyal medya kullanmak tv müzik dinlemek yok. Eşe sığınmak duygusal desteği ondan olmak gerekiyor

 

[Tuba12]

Merhaba Sevgili [MENTION=3961]ayseninannesi[/MENTION]
Ben Çocukluk Sırrı kitabını okuduktan ve Adem hocanın 15. pedagoj,i okulu videosunu dinledikten sonra 6 haftalık onarım sürecine başlamaya karar verdim. İnanıyorsanız kendiniz de deneyebilirsiniz yapmaya başlayabilirsiniz diyor Adem hoca. Ben yurtdışında yaşıyorum ve en azından kendim denemeye karar verdim. Eğer başaramazsam online randevu alınıyorsa alırım diye düşündüm. Fakat biraz daha detaylı bilgiye ihtiyacım var bu konuda. Eşe ya da çocuğa sığınma durumu nasıl oluyor tam olarak, neler yaptınız? Yalıtım sürecinde annenizle kayınvalidenizle iletişiminiz ne kadardı? Detaylandırabilirseniz çok sevinrim.

Çoçuğa sığınma derken aynı yatakta onunla fiziksel olarak uzanmak değilde ona kendini bıraka bilmek uyurken onu seyretmek ve 9 ay karnında taşıdığını onu karnında hissettiğinde yaşadığı heyacanı düşünmek