Benim yalıtımım

Z

Zekiye tuğ

New member
Offf.hele bide buna çalışan bi anne olmanın vicdan azabini ekleyin.kackere memuriyetten vazgeçmek istedim her gün nerdeyse kpssyi kazandığıma lanet ettim .kerkesin saçmalama ne çektin okurken ne herkes nekadar istiyo sen bulmuşsun bunuyorsun. Bisen misin çalışan.2 bucuk yaşına kadar oğlumun yanındaydim.simdi babannesi bakıyor iki şehir arası hergun bu yüzden 130 km yol gidiyorum.o bisey değil de bide bu zorluk ta dedesi babannesi hala si amcasına anadolu pedagojisi anlatmaktan mahfoldum.simdi 3 bucuk yaşında çok sıkıntılarımız var ama normal diye konuşuyor adem hoca hep 4 yaşı söylüyor.sabirla bekliyorum 4 yaşını olmadı eski usul terligi çıkartacam sonunda 😜
 
Hayat yolcusu

Hayat yolcusu

Member
Merhabalar
Evet çok haklı yorumlar var. Kimse mükemmel olamaz illaki herkes hata yapar. Evet bebek 15 dakika bizden ayrı kalsa birşey olmaz. Zaten mümkün de değil bence 15 dakika bile ayrı kalmak. Adem hocanın 15 dakika bile ayrı kalmayın dediğini hatırlamıyorum. Ancak şöyle bir durum var o bebek ağlarken iş yapmaya devam ediyorsak biraz ağlasın içi açılır diye biliyorsak yada başkası eline alıp güya susturmak için bi o yana bi bu yana sallıyorsa biz de içimiz yanarken hiçbirşey yapamıyorsak bence bu doğal annelik değil. Anneliğin sırrı içindeki kaygılardan korkulardan mükemmeliyetçi duygulardan arınmak. Aslında insan olmanın sırrı bu . Bence Adem hoca da bunu göstermeye çalışıyor. Birkaç kitap okuyarak kitapla annelik yapmaya çalışmak annelik değildir dediğini biliyorum. Kitap derken kendi kitaplarını da içine katıyor. İnsan olmayı öğrenmemiz gerekiyor... yemeği dökerek yiyor diye kızabiliyorsak, bizimle iletişime geçmek için anne anne diye seslendi diye aklımız başımızdan çıkıp bsğırabiliyorsak, yeter artık bıktım senden deyip onun içine değersizlik hissini yerleştirebiliyorsak p zaman kendimizi değiştirmeniz gerekiyor diye düşünüyorum. Öfke öfkeyi doğurduğu ve bir çığ gibi büyüdüğü için kaşlarınızı bile çatmayın diyor Adem hoca. Çünkü buğün kaşlarını çatarsın yarın bağırırsın öbürgün tokat atarsın başka gün de odaya kapatırsın. Ne kadar içimizdeki öfkeden kurtulabilirsek o kadar insan olmayı başarabiliriz. Hiç günahsız yavruları yemekten vazgeçelim diye anlatıyor Adem hoca. İnçe ayrıntılara gelince onlar da en yüksek seviye ona ulaşamazsak da yapma yolunda çabalamak. Duygusal olarak küçücük bir çizik almadan büyütebilmeyi amaçlamak , o yolda çaba göstermek en güzel şey illaki en iyisi olacağım diye kafayı bi taraflara vurmak değil. Tabiki de takıntı haline gelince bırak en mükemmeli yakalamayı en azami olanları da yapamaz hale geliyor insan. Bence bu bir yolculuk Adem hoca bize kendi yolcuğunu açıyor. Nasıl hareket edersek sonucu nasıl oluyor bize yol gösteriyor. Bizim geçtimiz yollardan geçmiş bizim bu yolları daha kısa sürede geçmemiz için bütün bilgisini bizimle paylaşıyor. Evet biz mükemmel anne babalar olamayacağız ama inşallah bizim yetiştirdiğimiz yavrular mükemmel anne ve babalar olacak ve o zaman bu inçe ayrıntılara o zaman bizim yavrularımızın ihtiyacı olacak... selametle
 
Z

zeyz

New member
Bu konuda fikirlerini dile getiren herkese çok teşekkür ediyorum.

Ben de hamileliğimden beri sürekli okudum, okudum.. içim bilgi ile doldu taştı,elimden geldiğince uygulamaya çalıştım. 2 yıl sonra işe başlayınca fark ettim ki kızımdan resmen korkar hale gelmişim. ''Anne oyuncaklara gidelim'' demesi beni öyle sıkmış ki. kızımla oynarken sürekli okuduklarımı sorguluyordum, bağlandık mı, bağlanamadık mı,neden öyle yaptı bir sorun mu var......(hala da tam düzelmiş değilim) 2 yıl boyunca kendime doğru dürüst bir kıyafet dahi almadım, avmye gidip denememek için..

sonuçta herşeyi çok bilen, eşini sürekli yargılayan, işe başladığımda ne olacak diye düşünmekten kendini yiyip bitiren bir insan oldum. Yeni yeni kendime ne kadar eziyet ettiğimi fark ediyorum. kızıma olan davranışlarımın kitaplardan öğrendiğim şeylerden olması beni rahatsız etmeye başladı. tamamen içimden gelerek, kitapta ne yazmıştı diye düşünmeden içgüdüsel davrandığım zamanlara ne kadar çok ihtiyaç duyduğumu yeni yeni hissetmeye başladım.

Annelik yolculuğunda belli başlı şeyleri öğrenmek için çocuklarla ilgili kitaplar okumak kesinlikle gerekli, buna hiç bir itirazım yok. Ancak okuduklarımızı sürekli uygulamaya, sorgulamaya ve kendimizden uzaklaşmaya başladığımız zaman, bunu fark edip anneliğimize iç güdülerimizle devam etmemiz gerekiyor.

bende bu farkındalık yeni başladı. Mesela dün kitap fuarı vardı. Merak ediyorum aslında cinsel eğitim kitabını ama 3 yıldır o kadar dolmuşum ki.. sayfasını açıp bakacak enerji bulamadım kendimde. Hatta bizlerin bu bunalımlarını fark eden başka anneler yeni yeni kitaplar yazıyorlar.. Annelere bu kadar yüklenmeyin, merak etme iyi bir annesin diye... (Bu da ayrı bir konu: annelik bu kadar da boşverilecek birşey değil, yavrularımızdan hesaba çekileceğiz)

Bir süreliğine hepsinden, herşeyden uzakta kendi bildiğim gibi bir annelik yapmak için bir karar verdim. Bir de böyle deneyelim, belki içime döndüğümde anneliğimin fark etmediğim yönlerine ulaşırım ve herşey daha güzel olur..
 
G

Gamzelim

New member
S' Alıntı:
Merhaba hemshrim benim:) cok tsk ederim guzel kardesim.soylrdiklrinr harfiyen bende katiliyorum.dengede tutalim kendimizi yiyip bitirmeyelim bu kutsal gorevi anneligi kendimize bukadar yukmus gibi gormryelim.cocuklarimizida sevelim ailelerimizide ve dediginiz gibi en onemlisi esimizide.cok gecmis olsun sizede esim gec geldginde bile yokkugunu cok hissediyorim esimin size Allah sabir versin.Allah yarimciniz olsun.dualarimda olacaksin insallah gecer bu gunlerin ve esine kavusursun.
Genişletmek için tıkla ...

İnşallah kardeşim dualarınız benım için çok önemli çok dua edin bana Kı şu an bütün sebepler sükut etti Rabbım den başka yardımcımız yok. Eş çok önemli imiş çok arıyorum eşimi çok özlüyorum ama yapacak bir şey yok herşeyin zamanı var geçecek...... Buradaki tüm annelerden dua bekliyorum.
Cevabım geç oldu biraz kusura bakmayın..... Selametle
 
B

baharibeklerken

New member
Güzel bir konu ve paylaşım olmuş. Bence bu konu ilk görülecekler arasına eklense ne güzel olur. Çünkü birşeyler öğrenmeye çalışan her annenin geçeceği yollar bunlar.
Önce bir kaç bilmediğiniz şey öğreniyorsunuz sonra onları uygulama ve çevreye uygulatma çabası, sonra çuvalladıkça can sıkıntısı ile eşi vs suçlayış, sonra vazgeçme düşüncesi, vazgeçince vicdanın elvermeyip bari şu şunu yapayım deyip yeniden başlayış. Sonra bazi seylerin sihirli değnek değmiş gibi rahatladığını görünce şaşırmış ve farkediş kasıntıyı bırakınca doğal olunuyor. Aslında kendini bırakmak böyle değil mi. Sonra yine içten durtuklemeler bak surda hata yaptın. Yine suçluluk yetersizlik yine çaba yine kendini birakis...
Sonra görüyorsunuz ki o duygular birilerinin yaşattığı değil benim içimde var olan duygular. Yanı bu foruma girmesem de hiç kitap okumasamda yine kendimi yetersiz beceriksiz hissedecektim hissettim. Yine kendimi kiyas edecek bir anne veya cocuk bulacaktım. Çünkü bu hisler yıllardır bende vardı. Cünkü zaten bebekken den kıyaslanarak buyutulmustum. Illa cevremde birilerini arayacaktım kendimi ölçeceğim. Şükür ki burdaki anneleri buldum. Güzel şeyleri örnek aldım. Çocuğuna buyurucu tiz sesli diğer odada yatıran hedefler veren.... örnek aldığım anneleri bırakmama vesile oldu Adem hocayı okumak. Bi dakka dedim. Onlarınki yanlışmış. Bu daha vicdana uygun.

Bir ara bende girmeyi azalttım. Yaz döneminde fark ettim ki uygulamamın mümkün olmadığı şeyler var ve bunlar beni geriyor. Buraya girmeyi azaltıp içime kendi duygularıma yöneldim. Neyi ne kadar yapabilecegimin muhasebesi ve kararindan sonra yeniden başladım. Böyle sürüp gidiyor ara ara. Sonra buraya sık girmemin oyalanma davranisi oldugunu gördüm.
Zamanla biraz daha dengelendi.
 
Son düzenleme:
B

baharibeklerken

New member
Burda yazılı olanlar tavsiyeler değil mesele. Bizim aldığımız his ya da icimizde bozucu hislere dokunması. Bunu fark ettikçe kendini onarım da başlıyor.
Zate kendimizi onardıkça doğallığı yakalamak da kolaylaşıyor.
Bahsettiğiniz o kural uygulama kurala bağlı kalma nin bizi germesi hep hırsla kosullandirilarak odul ceza ile büyütülmüş olmamızdan kaynaklanıyor. Ne kadar çalışırsan o kadar karşılığını alırsın, şunu şunu yap böyle olur yapmazsan olmaz ... vs diye diye büyütüldük. Fabrika üretimi veya bir deney yapıyorsanız bu doğru ama insan böyle değil. Geçen youtube da ted konuşması dinlemistim Ken Robinson şunu söylüyordu; "sanayi tipi eğitim modelinden çiftçi tipi modele geçmeliyiz."
Evet sevgili anneler sanayi tipi modelin elinden çıkmış "ürünler" haline gehen zihinlerimiz sanıyor ki su kural ihlal eyvah.. şunu şunu yaptım öyleyse şöyle olacak .... öyle değil biz çiftçi gibi elimizden gelen şartlar hazırlamakla yükümlüyüz. Sonuçta ürün nasıl olur bereketli mı olur tam hasat zamanı bir sel mı gelir bilemeyiz görevimizde değil. Biz bu günü yapabiliriz. yarını ipotek altına alma garanti altına alma gücümüz yok, haddimize de değil. Biz bize düşeni yapmaya çalışıp neticeyi herşeyin Sahibi ne bırakacağız.
Lütfen anneler sırtımızdaki şu fazla yükleri atalım o zaman herşey kolaylaşacak annelikte eşlikte yaşamakta... .
 
B

baharibeklerken

New member
Buradan birşey öğrenmek bizi daha kötüye götürüyorsa girmemek daha iyidir belki. Ancak ne kadar yanlış yaptığını gören ve düzeltmek isteyen anneler var. önce ilk ogrendiklernin şokuyla yalpalayıp ümitsizliğe kapılma olacaktır yok bu iş bana ağır diyecektir. Ama bir ucundan tuttukça görecektir ki evet umut var düzeltebilir. Sonra evladına harcayacağı enerjiyi baska yerde harcamış bilmiyurmus. Bunu fark ettiren ve birşeyler yapma için harekete geçmeye vesile olan sucluluk yetersizlik duygusu yoğun hissetmek gerekiyordur belki de.
Ilk günler bende öyle başladım. Bir yılı geçti ve burdan çok faydalandım. Allah razı olsun herkesten. Ben kendimi kötü hissedeceğim diye doğru bildiğini yazmasaydı arkadaslar nasıl olacaktı. Dogru neyse yazılır, kabul edip etmemek kişiye göre değişir.
 
Son düzenleme:
B

baharibeklerken

New member
Kendimi dinlediğimde
Evet insan yanlışlarına birşey denmesinden çekiniyor , herkese açık bir platformda kimin ne yazacağı belli olmaz zira. Sonra tavsiyeleri uygulamadıkça daha kötü hisseder miyim vs. kaygıları duyuyorum bende. Birde bir bilgiyi bir kişi bir şekilde duymuş onu paylaşıyor oburu başka duymuş onu. Bakınca zıt gibi görünüyor ama telegramdam dinleyince görüyorum ki adem hoca ikisini de söylemiş. Ama detay da annenin şartları çocuğun durumu vs farklı. Aslında işin özünü anlayınca diğerleri o kadar onemli değilmiş.

Bundan dolayı daha çok Adem hocayı dinlemeye ve okumaya çalışıyorum. Ve ordan rahatlıkla öğrenebileceğim seyler için konu açmıyorum. Bazan konuları okuyunca bu kadar detay birseyi burda sormaya ne gerek var kendi yasam şartına ve vicdanına uyan ne ise onu yapabilir insan dediğim oluyor. Ama bana detay gelen başka biri için değildir belki. Veya benim tikandiğim biryer başka biri için çok basittir.

Velhasılı [MENTION=11291]Hira Yıldız[/MENTION] hanım, konu guzel paylaşımlara vesile olmuş tesekkür ederim. Anlatmak istediğiniz şey arkadaşların katkıları ile yanlış anlaşılmaktan kurtulmuş bence.
Ben yine herkese tesekkür ediyorum emekleriniz için.
Ilk günler okuduklarıma benim şartlarım ve uygulamam arasındaki uçurumu gördükçe umudum azaldı. burdan cesaret aldım bebegimle yatmayı deneyeyim dedim bir daha ayrı yatamadım. Çocuk eğitimine önem vermeyen insanların arasında bu konuları konuşacak bir insan bulamayıp bunalırken burda bunun gönüllüsü insanlarla buluşmak ilaç gibi geldi. Gün geldi bir sohbet ortamı oldu benim için. Gün geldi gormzeden geldiğim veya olmaz dediğim şeyleri yapanları okudukça yapılıyormuş bende yapabilir miyim acaba dediğim şeyler oldu. Gün geldi bende birilerine destek olayım dedim sorulara cevap vermeye çalıştım, gün geldi sorulara cevabı tecrübeden uzak kitabı bilgiyle veriyorum bu doğru olmaz dedim vaz geçtim. Gün geldi icimdeki olumsuz hisleri yansıttığımi fark ettim cevap verirken şaşırdım. Gün geldi kendimi olduğumdan farklı mı gösteriyorum yoksa deyip sorguladım.
Kendimi fark etmemde çok katkısı oldu buranın. Uzun yazilarimi sabirla okuyanlara da Teşekkürler.
Herkese Teşekkürler.
 
S

S

New member
Evet [MENTION=5246]baharibeklerken[/MENTION] cok guzel paylasimlar olmustu lakin bazilarinin isine gelmemis sanirim benim yazdiklarimi silmisler.bari konuyu silseydiniz;) daha adaletli olurdu...
 
Hayat yolcusu

Hayat yolcusu

Member
S' Alıntı:
Evet [MENTION=5246]baharibeklerken[/MENTION] cok guzel paylasimlar olmustu lakin bazilarinin isine gelmemis sanirim benim yazdiklarimi silmisler.bari konuyu silseydiniz;) daha adaletli olurdu...
Genişletmek için tıkla ...
Merhaba sevgili S
Sizin yazdıklarınızı silmemişler okuduklarımı hatırladığım kadarıyla. Alıntı yapılınca ve sayfalar uzayınca mesajları tekrar tekrar göstermiyor kim neye alıntı ile cevap yazdıysa o görünüyor. İsterseniz bi de alıntılara dikkat ederek okuyun derim. Selametle...
 
K

Kayaccata

Active member
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Üst