Hem anne hem öğretmen olarak çocuklarla cıvıl cıvıl esprili keyifli biri olmak isterdim hep.
İçim kabarır kabarır ama bir türlü ne konuşacağımi nasıl davranacagimi ne söyleyeceğimi bilemezdim.
Sessiz sessiz gözlerimde sevgi ışıltıları ile bakardım da adım atamamanin hüznünü de yasardım.
Şimdi izindeyim. Ogrencilerimle ilgili bir tecrübem olmadı.
Evde ise, nasıl espri yapıyorum nasıl gulusuyoruz çok da anlayamıyorum.
Ama değişti. Bunun farkındayım.
Ben değiştim ve çocuklarla iletişimim eskiye nazaran baya değişti. Daha keyifliyiz.
Galiba ben eğlenmeyi öğrendim
Ben eglenince çocuklar da benimle birlikte eğleniyor.
Merhaba nasıl öğrendiniz bana öğretirmisiniz bende nasıl şaka espiri yapılır bilmiyorum çocukluğum yüzü aşık ebeveynlerle geçti lütfen yardım edermisiniz
Hep aynı şeyleri mi söylüyorum bilemiyorum. Ama sanırım benim bildiğim şey bu.
Ben onarımdan sonra değiştim. Şaka ile ilgili bir şey yapmadım. sadece yüzümün asik olmasına sebep olan geçmiş yıllarda yaşadığım sıkıntıları sırtımda taşımaktan vazgeçtim.
Gülüp eglenebiliyorum artık.
Onarımın içinde keyif verici şeyleri hissetmek var. Artık hissediyorum.
Onarimsiz olmadı, ben yapamadım keyifli bir annelik. 9 yıldır Adem Güneş in sıkı takipçisiyim. Üniversite de derslere bu kadar calismamisimdir. Gece gündüz okudum dinledim. Birçok şey öğrendim. Ve bu bilgiler azıcık ilerletti beni. Olmuyor yapamıyordum.
En son onarım ile bildiklerimi daha iyi yapar oldum. Hâlâ yürümem gereken çok yol var. Ama arkama baktığımda o beni sıkı sıkıya tutan, ilerlememe engel olan ignelerden baya kurtuldum.
Sadece onarimmi peki nasıl yapabilirim bana soylermisiniz kitapları yotup programlar yeterli olurmu anlayamadim
Onarım konularına bir göz atabilir misiniz rica etsem?
Yazsam yazsam buralara sigdiramam.
Siz bir okuyun, anlamadiginiz yer olursa yine yardımcı olmaya çalışırız.