Çocuklarda mızmızlanma, ani sinirlenme

TOTAMES

New member
merhabalar,

4.5 yaşında bir kızım var.olaylar karşısında aniden sinirlenip, kızıp farklı tepkiler veriyor.(vurarak ,bağırma yada dil çıkartma vs.)
gel git leri çok fazla, çok çabuk kızıp sinirleniyor.onunla konuşurken göz teması kurmaya çalışıyorum ama sinirlendiğinde bu pek mümkün olmuyor. genelde mızmızlanıyor, bir şeyleri isterken mızmızlanması veya ağlayarak yaptırmak istemesinden dolayı bizi kızdırıyor. onunla sakin konuşsak ta, hatasını söylesek te ,ilgisini başka yöne çekmeye çalışsak ta şu ana kadar değişen bir şey olmadı.bu olaylar karşısında çıkmaza girdiğimi ve sabrımın tükendiğini hissediyorum.
nasıl bir yol izlemem konusunda sizden yardım istiyorum.
şimdiden çok teşekkür ederim.
 

Sabah

New member
merhabalar,

4.5 yaşında bir kızım var.olaylar karşısında aniden sinirlenip, kızıp farklı tepkiler veriyor.(vurarak ,bağırma yada dil çıkartma vs.)
gel git leri çok fazla, çok çabuk kızıp sinirleniyor.onunla konuşurken göz teması kurmaya çalışıyorum ama sinirlendiğinde bu pek mümkün olmuyor. genelde mızmızlanıyor, bir şeyleri isterken mızmızlanması veya ağlayarak yaptırmak istemesinden dolayı bizi kızdırıyor. onunla sakin konuşsak ta, hatasını söylesek te ,ilgisini başka yöne çekmeye çalışsak ta şu ana kadar değişen bir şey olmadı.bu olaylar karşısında çıkmaza girdiğimi ve sabrımın tükendiğini hissediyorum.
nasıl bir yol izlemem konusunda sizden yardım istiyorum.
şimdiden çok teşekkür ederim.

Cocuga karsi sabirla yaklasmak da cocugun bu cesit tepkilerine sebep oluyor bence. Ofke noberleri yetiskinden cocuga bulasiyor. Bahsettiginiz yaslarda da ortaya cikiyor maalesef. Siz kendi icinizde kizmayacagim, sinirlenmeyecegim diye mucadele verirken yuzunuze yansiyan ifadeyi gormek de cocuk uzerinde etki birakiyor. Surekli mizmizlanma huyu bebeklikten gelen bir aliskanlik. Maria montessori bebegin her mizirdanisinin bir ihtiyac belirtisi oldugunu aglamanin ise ihtiyacin en gec sinyali oldugunu soyluyor. Bebekle guvenli bag kurmaya calistiginiz zamanlarda yani daha bebeklik donemindeyken bebege kendinizi birakabildiginiz vakit aslinda bebegin ihtiyaclarini bakislarindan dahi anlamaya basladiginizi gorursunuz. Ilk sinyal bakislardir. Ebeveyn bunu anlamazsa bebek mizirdanmaya baslar. Bu da anlasilmazsa bebek aglamaya baslar. Bu surekli hale geldiginde ise bebek ihtiyaclarinin ancak agladiginda karsilandigini ogrenmis olur. Sonucta cocuk iktidar mucadelesinin faydalarini ogrenmeye baslar. Isteklerini normal sekilde soylemek yerine mizmizlanmayi, aglamayi, bagirmayi, kendini yere atmayi daha etkili yol olarak gorur.

Bunun duzeltilebilmesi icin cocugunuzla guvenli baglanip baglanamadiginizi test etmenizi oneririm. Adem beyin bahsettigi merdiven testini uygulayabileceginiz yasta kiziniz. Testin negatif sonuc verdigini gorurseniz yeniden guvenli baglanma surecine girmeniz gerek. Bu surecte de cocuga sabirla yaklasmayin zira sabriniz tukenebilir. Sabretmek aslinda basta cocugu suclu kabul etmektir. Bu davranislar maalesefki bizim vaktinde elde edemedigimiz ruh genisliginin cocugun uzerinde olumsuz etkisinin sonuclari. Hatamizi bilirsek belki evlatlarimizi anlariz. Boylece onlara sabredilecek varliklar olarak degil de rehberlik etmekle yukumlu oldugumuz canlarimizin parcasi olarak gorebiliriz. Bu icgoruye eristigimizde yavrularimizla gecirecegimiz her an muthis keyifli olacaktir. Bu uzun zaman alabilir zira evladiniz dort yil boyunca biriktidigi hiseri yansitiyor su an. Bir de bu gozle bakmaya calisin.
 

TOTAMES

New member
öncelikle verdiğiniz cevap için çok teşekkür ederim.
merdiven testini nasıl uygulanıyor ?
ayrıca kızım bana çok düşkün. tam zamanlı kreşe başladı. son zamanlarda beni yanından hiç ayırmak istemiyor, her şeyi beraber yapmak ve yaptırmak istiyor. babasıyla hiç anlaşamıyorlar .babaya karşı çok acımasız ve kavgacı, babası iyi bi söz söylese bile tepkisi çok sert oluyor , baba ile zaman geçirmek ,onunla oyalanmak istemiyor.baba evden gitse bile onun için çok sorun olmuyor.ama anne evden giderse onun için yıkıcı oluyor. benim tek başıma özel bir hayatım yok, kendime kesinlikle zaman ayıramıyorum ve kızım buna kesinlikle izin vermiyor. eve geldiğim zaman tüm eziyetini bana yapıyor ve beni çileden çıkarmak için elinden geleni yapmak ta. onunla her zaman vakit geçiyorum ama bu daha fazlasını istiyor. bu konu da ne yapmalıyım sizce?
 

Sabah

New member
Merdiven testinde kizinizla beraber bir yuruyen merdivene gidiyorsunuz siz asagida kalirken kizinizin hicbir kaygi duymadan yuruyen merdivene binip yukariya cikiyor olmasi gerekiyor. Yuruyen merdivene biraktiginiz kiziniz sizden kolaylikla ayrilip rahat tavirlarla yukariya cikabiliyorsa bu su demektir kiziniz sizin onu birakmayacaginizi biliyor, kaygi duymuyor, her kosulda size guveniyor. Velakin anlattiklarinizdan tahminim kiziniz bunu yapmak yerine yuruyen merdivene birakip asagidan ona el salladiginiza kaygilanip asagi inmeye yaniniza gelmeye calisacaktir. Bu da kizinizla guvenli baglanamadiginizi yani ilk dort yasta kizinizi annenin kendisini terkedecegi kaygisini siklikla yasadigini gosterir. 4 yas guvenli baglanabilmis bir cocukta guvenli ayrilmanin tamamlandigi yastir. Ve bu yasta anneye nefes dahi aldirmayacak derecede sarilan cocugun tek sikintisi anneyle guvenli baglanamamadir. Bu testi uygulayin sonucu bizimle paylasin lutfen. Sonuca gore yeniden baglanma surecini konusmamiz gerekecek sanirim. Sonucun pozitif cikmayacagi kanisindayim. Sorunlar spesifik baglanma problemi isareti. Lutfen testi yapana kadar gecen surede kizinizla gecen dort yilinizi bir gozden gecirin ve onun aslinda sizi cileden cikarmak gibi bir derdi olmadigini asil sikintisinin baska oldugunu anlamaya calisin. Adem beyin kitaplarindan okudugunuz var mi? Calisan anne misiniz?
 

TOTAMES

New member
Yazdıklarınız beni çok düşündürdü. ben hiç bu şekilde düşünmemiştim. ilk fırsatta merdıven testını deneyeceğim.sonucunu size yazacağım.
ayrıca Adem Güneş in Çocuk Deyip Geçmeyin kitabını okumuştum.
çalışan anneyim ve kızımı 3 aylıktan itibaren anneme bıraktım.onunla her fırsatta zaman geçirdim ama sanıyorum onun dilini çözemedim ve onu anlayamamışım. bu beni gerçek üzdü. inşallah onun kalbinde derin yaralar açmamışımdır.
 

Sabah

New member
Evet maalesef gunumuz sartlari anneligimizi doyasiya yasama firsati vermiyor ben de calisan anneyim ucretsiz izindeyim maddi imkanlarim el verdigince yaninda kalmaya calisacagim. Ama uzulmeyin yavrularimiz bizden daha anlayislilar yeniden baglanma surecinde size seve seve kiziniz yardimci olacak. Edinebiliyorsaniz guvenli baglanma kitabini edinin bir an evvel. Testi yaptiktan sonra donus yaparsaniz bildigim kadariyla yardimci olmaya gayret ederim. Kizinizin kaygilarini giderebilirsek ne mutlu bize. Zararin neresinden donulse kar. Kiziniz su an size alarm vermis ne mutluki siz de bu alarmi vaktinde okumussunuz. Kiziniz henuz duyarsizlasio icindeki anne ohtiyacini bastirmamis. Babasina hircinligi da bu sebepten muhtemelen. Anneyle baglanamayan cocuk babasina da baglanamiyor. Adem gunesin cok kiymetli gordugum iki kitabi var ilki guvenli baglanma ikincisi tutunma çabası aidiyet. Bu iki kitap ebeveynin basucu kitabi olmali. Defalarca okunmali. Bu ikisi icsellestirildiginde ebeveyniyle keyifle dunyayi kesfeden cocuklar yetisiyor. Annelik sanati kitabi da kendinizi anlamaniz bakimindan faydali. Okuma imkani olanlar okusun. Bizler de o bilgileri elimizden geldigince paylasarak cogaltalim.
 

betuldinc

New member
Merhaba.
Ben de 16 aylık bir kız çocuğu annesiyim.
Geçen hafta "Yemek Yeme Ve Diğer Zamanlarda Huysuzluk / Ağlama" konu başlığı altında sorumuza cevap aramıştık. Kızımız Mevcut sorunumuzu güncelleyerek tekrar önümüze koydu.
Almanya'da yaşıyoruz. Kızımı haftada üç gün dışarıya çıkartıp gezdiriyoruz parkta oynatıyor ve yürütüyoruz. Ancak dışarı çıktğımızda park yoluna daha girmeden Kızım ağlamaya bağırmaya başlıyor. Parkta oymadıktan sonra ayrılmak istemiyor, eve dönüş yolunda aynı şekilde bağırıp ağlıyor.
Yaşadığımız şehirde birçok milletten insanlar var. Parkta oynayan çocuklardan bir başkasını ağlarken görmüyoruz. Usluca ebeveynlerini dinleyip parktan ayrılıyorlar. Evde otururken dışarıdan bir çocuk ağlaması sesi duyduğumda, otobüste, yolda giderken mızmız bir çocuk gördüğümde ya bir türk ailesi ya da bir Arap ya da siyahi milletten bir ailenin çocuğu oluyor. Merak ediyorum biz Türkler çocuk yetiştirirken yaptığımız temel hata nedir? Bir Alman çocuğunun bu şekilde bizim çocuklar gibi ağladığına şahit olmadım. Onların yapıp da bizim yapmadığımız (ya da tersi), ne acaba? Alman pedagojisi nasıl bir şey ki bizim çocuklarımızdan daha küçük görünen çocuklar anne babalarıyla birlikte gayet olgun bir şekilde durakta otobüs bekliyor, bir yanda anne-babası ir yanda kendisi bisikletlerini sürüyor, markette alışveriş süresince uslu bir şekilde duruyor kendilerine uygun boyutta alışveriş arabalarını alıp kendi alışverişlerini yapıyorlar. Bizim çocukları tutabilene aşk olsun.
 

cml

New member
Merhaba.
Ben de 16 aylık bir kız çocuğu annesiyim.
Geçen hafta "Yemek Yeme Ve Diğer Zamanlarda Huysuzluk / Ağlama" konu başlığı altında sorumuza cevap aramıştık. Kızımız Mevcut sorunumuzu güncelleyerek tekrar önümüze koydu.
Almanya'da yaşıyoruz. Kızımı haftada üç gün dışarıya çıkartıp gezdiriyoruz parkta oynatıyor ve yürütüyoruz. Ancak dışarı çıktğımızda park yoluna daha girmeden Kızım ağlamaya bağırmaya başlıyor. Parkta oymadıktan sonra ayrılmak istemiyor, eve dönüş yolunda aynı şekilde bağırıp ağlıyor.
Yaşadığımız şehirde birçok milletten insanlar var. Parkta oynayan çocuklardan bir başkasını ağlarken görmüyoruz. Usluca ebeveynlerini dinleyip parktan ayrılıyorlar. Evde otururken dışarıdan bir çocuk ağlaması sesi duyduğumda, otobüste, yolda giderken mızmız bir çocuk gördüğümde ya bir türk ailesi ya da bir Arap ya da siyahi milletten bir ailenin çocuğu oluyor. Merak ediyorum biz Türkler çocuk yetiştirirken yaptığımız temel hata nedir? Bir Alman çocuğunun bu şekilde bizim çocuklar gibi ağladığına şahit olmadım. Onların yapıp da bizim yapmadığımız (ya da tersi), ne acaba? Alman pedagojisi nasıl bir şey ki bizim çocuklarımızdan daha küçük görünen çocuklar anne babalarıyla birlikte gayet olgun bir şekilde durakta otobüs bekliyor, bir yanda anne-babası ir yanda kendisi bisikletlerini sürüyor, markette alışveriş süresince uslu bir şekilde duruyor kendilerine uygun boyutta alışveriş arabalarını alıp kendi alışverişlerini yapıyorlar. Bizim çocukları tutabilene aşk olsun.

Merhaba ben çok merak ettim.belki diğer yurtdışında bulunanlar genel bir değerlendirme yapabiliriz konu acsaydiniz iyi olurdu.
 

betuldinc

New member
Merhaba ben çok merak ettim.belki diğer yurtdışında bulunanlar genel bir değerlendirme yapabiliriz konu acsaydiniz iyi olurdu.

evet olabilirdi aslında,ama mevcut konu başlığı uygun göründü.
bir keresinde 15-20 çocuk öğretmenleriyle yolda karşıdan karşıya geçerken "Celaaaal Celaaaal!" diye çocuğa seslendiğini duymuştum, gruptan ayrılan tek çocuktu belki de.
 

Sabah

New member
Merhaba.
Ben de 16 aylık bir kız çocuğu annesiyim.
Geçen hafta "Yemek Yeme Ve Diğer Zamanlarda Huysuzluk / Ağlama" konu başlığı altında sorumuza cevap aramıştık. Kızımız Mevcut sorunumuzu güncelleyerek tekrar önümüze koydu.
Almanya'da yaşıyoruz. Kızımı haftada üç gün dışarıya çıkartıp gezdiriyoruz parkta oynatıyor ve yürütüyoruz. Ancak dışarı çıktğımızda park yoluna daha girmeden Kızım ağlamaya bağırmaya başlıyor. Parkta oymadıktan sonra ayrılmak istemiyor, eve dönüş yolunda aynı şekilde bağırıp ağlıyor.
Yaşadığımız şehirde birçok milletten insanlar var. Parkta oynayan çocuklardan bir başkasını ağlarken görmüyoruz. Usluca ebeveynlerini dinleyip parktan ayrılıyorlar. Evde otururken dışarıdan bir çocuk ağlaması sesi duyduğumda, otobüste, yolda giderken mızmız bir çocuk gördüğümde ya bir türk ailesi ya da bir Arap ya da siyahi milletten bir ailenin çocuğu oluyor. Merak ediyorum biz Türkler çocuk yetiştirirken yaptığımız temel hata nedir? Bir Alman çocuğunun bu şekilde bizim çocuklar gibi ağladığına şahit olmadım. Onların yapıp da bizim yapmadığımız (ya da tersi), ne acaba? Alman pedagojisi nasıl bir şey ki bizim çocuklarımızdan daha küçük görünen çocuklar anne babalarıyla birlikte gayet olgun bir şekilde durakta otobüs bekliyor, bir yanda anne-babası ir yanda kendisi bisikletlerini sürüyor, markette alışveriş süresince uslu bir şekilde duruyor kendilerine uygun boyutta alışveriş arabalarını alıp kendi alışverişlerini yapıyorlar. Bizim çocukları tutabilene aşk olsun.

Ben yurtdisina cikma fırsatını hic bulamadim lakin Dogan Cuceloglu'nun Damdan Dusen Psikolog isimli kitabini yeni bitirdim. Kendi hayatinin anlatildigi bir nehir röportaj bu kitap. Dogan Hoca da uzun yillar Amerika'da yasamis. Aynen bu anlattiginiz seyi anlatiyor. Diyorki bizde cocuk terbiye edilmesi gereken bir varlik ama yabancilarda cocugun bir birey oldugunu daha bebeklikten itibaren hissettiriyorlar ona. Bunun farkinda olarak yetisiyor cocuklari. Onlarin cocuklarinda mizmizlanma goremezsiniz cunku onlar birsey istediklerinde anne babalarinin onu ciddiye alacagini ve mumkunse gerceklestirecegini bilirler, mizmizlanmaya tepinmeye ihtiyac duymadan buyur onlarin cocuklari, diyor. Tam cumleler degil tabi bunlar ama ozetle Bizim kulturumuzde ise cocuga tepeden bakmak hakim..
 
Üst