Merhaba;
Bir haftalık bir süreçte oluşmuş bir bağımlılıkla baş etmeniz çok kolay, endişelenmeyin. Ama çocuğunuzdan önce eşinizle bu noktada uzlaşmaya varmalısınız.
Benim kızım da oğlunuzla aynı yaşta; evimizde tv yok, telefondan video izlenmemesi gerektiğini de şarkı vs. açtığımız zaman hep ters çevirip koymamızdan dolayı biliyor. Merak ettiği oldu ama ciddi bir merakla ısrar etmedi hiç. Bu davranıştan benim anladığım buna ihtiyacının olmadığı. Aslında zaten ekrana hiç bir çocuğun ihtiyacı yok... Ama belli bir algı kapasitesini aştığında bilimsel veri sağlayabilecek belgeseller, güzel kurgulanmış iyi sanat eseri diyeceğimiz animasyonlar ve filmlerle karşılaşmasına hatta bunu beraber keyifle yapmaya elbette karşı değilim, yaşı itibariyle ihtiyacı yok ama.
Eşinizle ihtiyacı olmadığı ve ihtiyacı yokken sunmanız halinde kontrol edemeyeceğiniz bir bağımlılığa gidebileceğini konuşabilirsiniz; ki çocuğunuz sunduğunuz bu imkana uygun olsa bu tepkilerle değil doğal biçimde karşılar öyle değil mi? Yemek yemek doğaldır, sunarsınız ve bir doyma noktası vardır. Doyma noktasına ulaşamayan durumlarda çocuklarımız için dikkatli olup o hali ortadan kaldırmamız gerekir. Çocuğun ekranla ilişki kurduğu her bir dakikanın onun beynine yapılmış haksızlık olduğunu, izlediği şeylerle gerçek hayat arasında nitelikli bir ayrım yapamıyor olduğunu anlatabilirsiniz. Konuyla alakalı uzman görüşlerini beraber inceleyebilirsiniz. Sonrasında bir karar vermelisiniz burada her ikinizin de sakin ama kararlıca, net duracağı bir karar olmalı. Çocuk saatlerce de bağırsa ağlasa bunun böyle olacağına dair anlaşıp, kararı çocuğa bildirmelisiniz;
"Oğlum, biz sana eğlenirsin diye bu videoları açtık izlettik ama biz yeni bir şey öğrendik biliyor musun? Bunlar çocuklar için çok da faydalı değilmiş. Hatta zararlıymış. Bak senin bir sürü zamanını alıyor. Eskisi gibi oyunlar oynayamıyoruz. Hatta kapattığımızda bize yanlış şeyler yapıyorsun. Bağırıyorsun. Kızıyorsun. Sen bu kaba davranışları yapan bir çocuk değildin ki... Bu videolar sana bak böyle zararlar verdi. Senin zarar görmeni asla istemem. O yüzden artık bu videoları izlememeye karar verdik yavrucuğum, senin için de bizim için de daha sağlıklı olacak." şeklinde bir konuşma yapılabilir.
Bu konuşma karar alıp hemen akabinde daha çocuk istemeden yapılırsa daha iyi olur.
Devamında isteyebilir. Özellikle babasını daha da zorlayacaktır. Her seferinde aynı açıklamaları şefkatle sarılarak söyleyip yerine alternatif koyarak "Bu sana zararlıymış, açmayacağız oğlum. Ama istersen seninle sevdiğin X oyununu oynayalım mı? Yada ben yeni bir oyun buldum şunu yapalım mı?" bunu aşabilirsiniz.
Mesela kitap okumayı seviyorsa yeni yeni çeşitli kitap dergiler edinin, resimi seviyorsa yeni kalem ve defterler. Yerine koyacak bir şey mutlaka olmalı.
Alışma sürecinde tahrik olmaması adına siz de yanında telefonlarınızı bulundurmamaya en az bir kaç hafta dikkat edin ve ona olan ilginizi daha da arttırın.
Bir kaç krizli ağlama sonrası bu şartlar sağlanırsa en fazla 2-3 hafta sonra unutup normal hayatına dönecektir; baba ile karar verirken bir sürece girdiğinizi unutmayın. Maalesef o hipnotize edici etkisiyle zehir gibi bulaşıyor çocukların kanına bu görsel yığınlar, temizlik yaptığınızı düşünüp yılmadan devam ederseniz siz ve yavrunuz çok rahat edersiniz inşallah.
Sürecinizi burada diğer annelere de numune olması için paylaşmanız çok güzel olur
Sevgilerimle.
