Kendi ergenliğim geldi aklıma. Babam çok kısıtlayan biriydi. Telefona izin vermezdi erkek arkadaşım olupta ordan görüşeceğim diye. Babamın verdiği harçlıkları hiç yemezdim telefon almak için. Gizli gizli kullanırdım, yakalanırdım bir daha alırdım. Arsız derdi bana. İçime çok kapanıktım. İçimde neler yaşardım kimseye anlatamazdım.Evimden nefret ederdim, annemle babamın yğzünü görmek istemezdim. Bana çok soğuk gelirlerdi. Babam okuyayım diye kolejlere gönderdi, özel dersler aldırdı her günüm doluydu ama ben istemiyordum. Onlarla dışarı çıkmakta istemiyordum. Evden uzaklaşmak isterdim hep, dışardaki hayat daha cazip gelirdi. Madde bağımlısı bir insana aşık olmuştum yaşantısıyla çok farklı geliyordu. Çok tuhafki ailemin durumunun iyi olması bana verdiği imkanlar beni cezbetmiyordu, onun gib yaşamak istiyordum. Ailemin durumunu öğrendiğinde o ve etrafındaki kişiler ne işin var senin bizimle derdi. Üniversitesi sınavına girceğim zaman babam etrafa ne söyleyecek düşüncesiyle bana baskı kurardı, bende o dönem çok kötü birşey yaşadım. Evden kaçtım, yaşım tutmadığı için ertesi gün geri döndüm eve. Odalara kilitlendim, kapı dışarı çıkamadım. Sınavada çalışamamıştım tabi. Özel üniversiteye göndermek istedi babam ben yine kaçma düşüncem olduğu için okumak istemiyorum dedim.o dönem geçti internete bağlandım, tanımadığım insanlarla muhabbet etmek hoşuma giderdi, evde internet yoktu gizli internet cafelere giderdim zamanımı orda geçirirdim.Annemle babam ayrıldılar sebebp olarak beni buldular, benim yüzümden huzurları kalmamış falan filan. Evlendim, babamın onayını almadan, birkaç ay sonra tanıştılar. Ben sonradan yaşamaya başladım herşeyi. Sürekli düşünüyorum. Annemle babam yabancı gibi geliyorlar bana sarılamıyorum, öpemiyorum. Biraz uzun oldu ama şunu belirtmek isterim bunların sebeplerini şimdi düşündüğümde ben ailemle görünürdw yaşadım ama ne paylaştım, hiçbirşey.Birgün olsun benim sorunumu anlamaya çalışmadılar, kafalarındaki sabit modeli oturtmaya çalıştılar üzerime. Olmadı yapamadılar babam pes etti evden uzaklaştı. Şimdi bazı geceler eşimden bile gizli ağlarım babamı çok özledim diye.Hiç yakın olamadık çünkü. Oğlunuzun ruhuna inin lütfen, içinde ne fırtınalar kopuyor öğrenmeye çalışın, hissedin. Emin olun sessiz insan daha tehlikelidir, kendi dünyasına bırakmayın onu, elinden tutun ne olursa olsun.