Değerli [MENTION=17166]saideygt[/MENTION] Merhaba
Oğlunuzun sıklıkla üzerini değiştirmesi, tek başına bir problem gibi görünmüyor sanki... Çocuğun merakı var ve sürekli üzerini değiştiriyor
Kıyafet yığınından dolayı odasının dağılması mı problem, her çıkardığının yıkanmasını istiyor da bu mu sorun oluyor?Ne dersiniz?
özellikle oyna dalarken çişini unutuyor ve birazcık ıslanınca wc koşuyor sonra bu ıslandı çıkartıp kirli sepetine atıyor. tamam bu doğru davranış. ama gün içinde bazen temiz çamaşır kalmıyor. oynuyor zıplıyor sıcakladım, bu güzel değil, ama ben bunu seviyorum, örümcek adam nerede gibi bahanelerle değiştiriyor. dün oynuyorduk . oğlum dedim sana bir şey sorayım . neden sürekli üstünü değiştiriyorsun: işte dedi... arkasını toplamak da sıkıntı. salonda değiştiri odasında fark etmiyor. odasının dağınık olmasına kızmıyorum. üzülüyorum neden böyle. aile büyükleri ile yaşıyoruz. dalga konusu yapıyorlar. kuzenleri çocukla dalga geçiyor. hadi git git üstünü değiştir diyorlar.Değerli [MENTION=17166]saideygt[/MENTION] Merhaba
Oğlunuzun sıklıkla üzerini değiştirmesi, tek başına bir problem gibi görünmüyor sanki... Çocuğun merakı var ve sürekli üzerini değiştiriyor
Kıyafet yığınından dolayı odasının dağılması mı problem, her çıkardığının yıkanmasını istiyor da bu mu sorun oluyor?Ne dersiniz?
bence ilgi istiyor benden. oysa yavrum benim anne kendide değil ki. ruhen toparlıyorum kendimi biraz ha gayret diyorum yine bir patlak. tek başına toparlancak bir durum değil. artık foruma bunları yazmak bile zoruma gidiyor.2 hafta oldu. artık dayanamadım. sakin bir zaman da neden üstünü sık sık değiştiriyorsun dedim. 'işte' diyor. dün çekmecesini düzenledim. eskiden 1 tane idi 2 ye çıkardm. çoraplar iç giyimi ayırdım kolay ve rahat bulsun diye. şunu fark ettim hiç giymedikleri var. ne zaman onları kaldırsam onu istiyor. evet artık sürekli orası açılmış saçılmış bir köse oldu. hangisi kirli hangisi temiz belli değil. yıkmasına karşı. eşimden yardım istiyorum. sürekli beni suçluyor
hangisi kirli hangisi temiz belli değil. evet kendi giyiniyor güzel ama ben de o da yıpranıyoruz. ruhen iyi değilim. kendime hakim olacağım diyorum bi bakıyorumm ses tonum 'tizleşmiş' veya bağırıyorum. işe hergün aynı başörtü takıyorum. hergün yeni temiz bir elbise. evde rahat kıyafet ve akşam pijama. zırt pırt üstümüzü değiştirmiyoruz anne baba. bizden mi gördü diyeceğim yok. anlamdırmamaya çalıyorum o da olmuyor. akşam da başka bir şeye başladı çocukla ilgilensemde yetmiyorum. babasını istiyor. akşam belki 20 soru sordu babasına ama bir tanesine bile 'evet oğlum öyle 'demedi. kulağında kulaklık pc başında. neymiş iş yapıyor . eşime sen oyalanma davranışındasın dedim. bana gülüyor. rica ettim şu kitabı oku diye. masada duruyor öylece. boşa mı kürek çekiyorum. eşim her şeyi paraya bağlamış. para varsa huzur var diyor. ama ben öyle düşünmüyorum. bekar iken maddi olarak rahattım . ailem de öyle idi. ama huzur yoktu. para değil diyorum kabul etmiyor. kusura bakmayın. bunları buraya yazıyorum ama içime atmaktdan da bıkktım.elimden geldiğince geniş rahat alıyorum. mesela eski pijamaları vardı artık yırtılmış . arkasından bakınca öbür tarafı görüyordu. neyse ikna oldu üstünü çöpe attı ama alt yırtılmadığı için onu da giyiyor. giiynmesinde yardım istemiyor. çekmecesinden alıp giyiyor. eşim diyor ki bütün kıyafetleri al gardolabın üzerine koy. o zaman da benden istiyor. bende pek uzun boylu değilim sandalye al çık. benden görünce de o deniyor
Mesajı okuduğumda ilk hissettiğim şey ne oldu biliyor musunuz? Kendini arayan bir çocuk. Heyecanla merakla şevkle hiç durmadan kendini arayan bir çocuk hissettim. O olmadı bu , bu olmadı şu yok o da olmadı başkası. Acaba hangisi bana yakışıyor ve ben hangisini seviyorum arayışı. Biz de bu kadar durmadan kendimizi aratabilsek keşke
