Merhabalar arkadaşlar. 11 aylık kızım var çalışan anneyim. kızım 5 aylıkken düzenli olmasa da bakıcıya bırakıp işe gitmeye başadım. 7. ayında düzenli olarak işe başladım. Karşı komşum bakıyor kızıma ve aralarında inanılmaz bir bağ var. kızımı çok seviyor kızım da onu Bu durum tabii ki beni mutlu ediyor fakat bazı noktalarda psikolojimi etkilemeye başladı bu bağ. Sabah bakıcıya bırakırken kadının kucağına gülücükler atarak atlıyor. Akşam geldiğimde çoğu zaman bana istemeye istemeye geliyor. Fakat babası onu bakıcıdan aldığında kucağına atlıyor. Beni çoğu zaman aramıyor. Sadece gece uyurken ben yanında olayım istiyor. Onun dışında kızım bi başkasının kucağından bana gelmek istemiyor. Babası ve ben varsam her zaman ilk tercihi baba oluyor. Hadi kız çocuğu babaya düşkün olur derler ama beni bakıcıya tercih etmesi psikolojimi bozmaya başladı. Akşam işten geldiğimde sadece onunla ilgileniyorum. Yemeğe bile vakit ayırmıyorum çoğu zaman. Temel ihtiyaçlarını evdeysem hep ben karşıladım/karşılıyorum. Gece birlikte uyuyoruz. Emzirmiyorum. Fakat yanlış giden bişeyler var sanki. Bu çocuğun şu anda anneye en düşkün olması gereken zamanlar değil mi? Ben mi abartıyorm bilmiyorum. Lütfen bi yol gösterin. Uzmana mı danışmalıyım ne yapmalıyım?